Op vekaansie
Zuster en zwoager uut Suudloaren goan al joaren noar Portugal op vekaansie.
t Is zo de gewoonte worden, dat wie heur noar t vlaigveld in Eelde brengen en tien doage loater ook weer doar van doan ophoalen.
Zai kommen ieder keer terugge, broen verbraand en mit dikke verhoalen.
Da’s ook wat veur joe, zegt zuster, elke dag mooi lekker waarm weer. t Eten is der ook dik veur mekoor, veul vlees en alle soorten vis. Kinst nait opnuimen wat er aal is.
t Leek ons ook wel wat, mor wie haren nog noeit in n vlaigtuug zeten en zagen doar wel wat tegen aan.
t Koste ons wel wat muite om dij stap te nemen.
Toch hebben we n beslissen nomen en in Maai gingen we met ons vaaiern noar ons vekaansiestee.
Toun wie van Eelde vertrokken, was t vlaigtuug nog nait veur de helfte vol. Wie goan eerst noar Rötterdam, doar moaken wie n tussenlanden om de rest van de vekaansiegangers ook mit te nemen, vertelde zuster.
t Vlaigen vuil genog tou, en noa n poar uur kwamen wie in Portugal aan.
t Was der geweldeg, n schiere boudel en dat alles vlak bie zee.
Boetenlands proaten vuil nait mit, mor mit ons schoolengels konnen wie toch wel dudelek moaken wat wie wolden.
t Was in begun even wennen, mor t vuil toch wel mit.
Ons Opa zee altied, mit Grunnegs komst tot aan Moskou tou en dat is voak ook zo.
Mor geliek de eerste oavend, bie t waarm eten ging t nait hailemoal goud.
Wie haren net n lekker viske op t bord liggen, woar k mie de vingers sikkom bie op eten haar.
Toun wie t bord leeg haren en mes en vörke op toavel legd haren, kwam der n ober aan, hai zee, “Joe finnies?”. k Zee nee, wie kommen uut Grunnen.
Man keek mie aan en ging weer vot. Even loater kwam der n serveerster aan, dij ook vruig, “Joe finnies?” en geliek t bord en t bestek mitnam.
k Heb mie mor stil hollen, want t viske haren we toch al op, dij kennen ze ons nait meer oafnemen.
