Op n vroag

Ik vroag mie wel ais òf in wat veur wereld ik leven zol,
as elkenain ais doun kon kon wat e wol.
Naargens meer oorlog en aalom vree,
mit elk zien aigen gelaifde stee.
Gain honger meer en nooit ain zaik,
allain de gedachte al moakt mie waik.
Zo’n wereld is toch wat elk geernt wil,
mor hier gain doaden, t blift hier stil.
Nee … want wie griepen ons nait in aigen kroag,
onmacht is dunkt mie t antwoord op dizze vroag.

Meer van t zulfde:

Ploats hier joen reactie op dit stòkje, de nijsten kinnen ie lezen op de Thoesbladzie. Algemaine reacties geern op t Prikbord.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Achtergrond info:

Van Ôl Pekel. As direkteur van ain van de Winschoter verzörgingshoezen (nou 5 joar in de VUT), dee ik elke vrijdagmörn n verhoaltje bie de bewoners. Mainstied waren ze oet doeme zogen, sums zat der n klaain beetje woarhaid in, mor t belangriekste was dat wie even lagen konnen mit mekoar.

E-mail bie wat nijs?