Oosterhouk

Waiwerd, Heveskes en Oterdum
waren dörpkes in d Oosterhouk.
Waiwerd, Heveskes en Oterdum
allìnt nog te zain in n fotobouk.

Vrouger mit peerd n en woagens
noar de vaalgen of de maiden
over wegen en daipe loanen
om de natuur weer aan te klaaiden.

Elk ging noa kèrk, schoul en kroug,
elk was tevree doar in t loug.
Meester leerde joe fatsoun
en domi sprak zo mout je t doun.

Waiwerd, Heveskes en Oterdum
waren dörpkes in d Oosterhouk.
Waiwerd, Heveskes en Oterdum
allìnt nog te zain in n fotobouk.

Toun kwamen de widde boarden
wat haar n dij hier verloren.
Ze beloofden welvoart en waark
in de febriek en nait meer op t laand.

Hoezen mozzen verdwienen
ain veur ain mit mesienen
en toun spoten ze zaand
op ons mooi gruin laand.

Elk ston verboasd te kieken
elk mos weg zo ook de lieken.
Din brèkt joe doch de klomp
hou kinnen ze wezen… zo lomp.

Waiwerd, Heveskes en Oterdum
ze stonnen nait meer op de koart.
Waiwerd, Heveskes en Oterdum
het begroot elk, mor t is nou te loat.