Onderweg
Zun verdwient,
links van mie betrekt de lucht,
achter mie wordt t antreciet,
stroalen van de verdwenen zun
breken streperg deur t duuster,
ik huf nog mor n klaain stukje,
k zai ons dörp al onder t gries,
Kingmoa’s kunstkoeien kieken noar mie.
Bie stoplichten rechts ien t laand
wachten kievitten op mekander,
t licht veur fietsers is nog rood,
t wordt aal duusterder ien lucht,
nog even en joa, ik heb t red,
zo gaauw as k deur open heb
vlaig ik deur gaang en land, hè, hè!