Om mie tou is aal
Om mie tou is aal
wat ik zai zo vertraauwd
k zit der mit hail fien
sponnen droadjes aan vast
aal dij dingeraiskes
klaine verzoamelinkjes
deur de joaren hìn opbaauwd
En toch
vuil ik mie op raais zo lös
van aal wat achter blift
gainain wait wél ik bin
woar ik goa, vrij van aal
wat aan mie trekken wil
midden ien wereld stoa,
Mitdraaien, eerde as spil
dat kìn omdat allain
ik wait woarhìn, en
zo aldernoaste bliede bin
dat aan t end open aarms
mie wachten en ik weer
nije droadjes spinnen kìn
