Om en in hoes
Dit verhoal speult aan t einde van de joaren zesteg.
Vrouger woonden wie in t prachtege dörpke Slochter. In dai tied was der op zo’n dörpke nog hail wat dividoatsie, as ik der tegenwoordeg deurhen rie dìn is t der doods. Winkels binnen der nait meer, terwiel der in ons tied juust hail veul winkels wazzen. Zo haren wie ja twai bakkers, ain slachter en n melkboer. Ook was der n dreugist en tegenover t Slochterbos zat t postketoor. Mien ollu haren in dai tied n krudenierswinkel. Dat huil in dat der waarkt worden mos, alles zat in flezzen en dai mozzen dìn weer oetzöcht worden. Dat deden wie dìn maisttied noa schoule. Wie haren n grode toene en der overhìn keek je zo het veld in. Doar was ons tiedverdrief, doar konden wie onze vrije tied deurbrengen.
Het Slochterveld was vrouger deursneden mit meulnwiekjes. Meulnwiekjes wazzen braide sloten van zo’n drai meter braid mit n mooie haarde zandbodem der in. Op t ènne van zo’n wiekje ston n woatermeulen dai t overtollege woater t Slochterdaip in pomte. Rond dai wiekjes was n levendege bedrieveghaid van flora en fauna. t Woater was zo helder dat je de bodem zain konden en omdat t mor n lutje meter daip was, konden wie der mooi zwemmen in leren. Rondom dai wiekjes wazzen mooie waailanden en holtwalen, mor ook eerappelvelden, korenvelden en ropknollen. Veural de ropknollen dai wazzen lekker, je ging ze ofschillen en dìn raauw eten. Via waailanden en over sloten hìn kon je noar t Slochterbos. Doar hebben wie ja hail wat beleefd vanoet onze fantasie: cowboys en indioanen of oorlogje… t Was n mooie tied. Deurdat je zoveul in het veld wazzen, leerden je der ook hailveul over de planten en daaier . Loater dou ik zulf kinder haar, heb ik pebaaierd dizze kennis aan heur deur te geven, want tegenswoordeg wait de jeugd t verschil tussen n ekkel en n beukenootje nait meer.
Op zundag was t bie ons thoes rustdag. Dìn wui der smörgens kovvie dronken en dìn wui der voak luusterd noar zo’n lutje bandrecordertje. Dai was dìn aansloten op n olle buizenradio, ie waiten wel, mit zo’n kaddeoog derop. Ook haren wie al n zwaart widde televisie en keken wie soavends noar Swiebertje en Pipo de Clown.
Dìn kregen wie der van ons moeke een kop sokkeloademelk en n plakke olwievenkouk bie. Veuraal dai sokkeloademelk smuik lekker, want t wui moakt van poeder cacao en volle koumelk, zo bie de boer vot. t Ainegste vervelende von ik altied dat je op zundag schier goud aan kregen en dat je schoon blieven mozzen, mor ach de zundag was ook altied zo weer om. As ik terug denk aan dai tied, dìn denk ik veuraal aan t gemoudelke en t rustege: Wat vandoag nait was, kwam mörgen wel…. De sunterkloastied, Sint Meerten, de kerstdoagen, t was veur mìnsen de gelegenhaid om te ontspannen en feest te vieren. Dìn wui der lekker eten en was je mitnander blied.
Ik bin nou sikkom viefteg en ik verlang wel ais noar dai tied terugge, veuraal omdat aal
dai mooie tradietsies dai de mensen bienander kregen, verdwienen.
