Olle hond en Joager
(Noar n foabel van Aesopus)
Joager dij bie Gezienus op t laand te joagen laip, haar n hond dij, dou dij jong was en haard lopen kon, aanschoten hoazen en fezanten zo te pakken haar en bie joager brochde. Mor dou hond old was, lukte t nait apmoal meer en kon wild hond sums ontkommen. Joager was doar vranterg tegen en gaf hond ter n moal allergodsbenaauwdst van laangs.
Dat was Gezienus min noar t zin en hai zee tegen joager: ‘Dien hond kin der niks aan doun vrund, wille was der ja wel net as vrouger en hai het t goud pebaaierd, heb k wel zain, mor hond is old. Dou mos hom priezen dastoe der zo’n goie hond aan had hes, ien stee van hom laaiter te geven om wat hai nou is. Astoe hier op laand joagen blieven wils den zelstoe dien hond beder behandeln mouten.’
