Oetlaggen
Laagst doe? Houvoak komt t nait in sproak te pas, as n aander t verhoal, dat hin veuren bracht wer, nait leuven wil. t Is meschain wel ongeleuflek wat e veurwoar zegt. Ok Sara, vraauw van ol Oabram leufde der gain mieter van dou heur aanzegd wer, dat zie op heur older nog n potje kriegen zol. Was ja kompleet riddersloagen dou ze dizze onwieze proat heurde. Ze was doarveur ja veuls te old. Wis der recht gain road mit, doch wer t heur veur wizze verkondegd.
De Heer belooft Oabram in n visioen dat nait zien knecht Eliëzer oet Damaskus zien aarvenis kriegen zol, mor n kind dat joe as voader krigt. Lees t mor noa in Genesis 15 vers 4 en 5. Kiek noar de steerns en pebaar ze te tellen. Tel de zaandkörrels in de woestijn. Zo groot in getal zel dien volk wezen. Sara laagde dou ze veur tìnde zat en ze dizze ondenkboare woorden heurde. Doar kin n normoal denkend mens vanzölfs nait bie. t Was roar, mor doch woar!
t Duurde aal mit aal twij langen en twij körten, mor aal wat der kwam, gain kind. Ten ende road stelde zie veur, heur Egyptische sloavin Hagar aan Oabram te geven, omreden dat zie din n kind boaren zol, in heur noam. Noa n bult vieven en zessen stemde Oabram tou en noa n zet wer heur zeun Ismaël geboren. t Was in Sara’s ogen ja ok nait zunder reden west, dat ze heur slavin Hagar aan heur kerel aanboden har, omreden dat ze heurzölf al laank in overgaang rekende en t zo laank duurde aleer Gods woord oet kwam. Doch bleek zoch hail wat aans oet. Wat bie mensen onmeuglek is, is bie God ja wel meuglek. Mor dat vragt n groot vertraauwen, woaraan t bie ons voak ontbrekt. De Grode Boas van t leven dut aans aaltied wat e ons touzegt, mor wel op n tied dij hom t beste paast. Nooit op bevel van Zien onderdoanen!
t Onmeugleke bleek oetendlek bie God wel meuglek te wezen. Sara gruide tegen de klippen op en elks, Oabram in t biezunder, keek zoch d’ogen oet.
Was din ok slim wies mit heur. Sara wis nait hou ze t har. Op heur older nog moeke worren. Hagar kwam vanòf dij tied op daarde rang en was slim nieds op heur boazin. Kon t nait recht zetten. Dee heur stinkende best t heur boazin min noar t zin te moaken en dou Sara’s eerste geboren was, kon ze dat onnuur zetten. Schuunde heur aigen zeun op om Izak te ploagen, van dij gevolgen Oabram heur mit heur zeun en n kruke woater en n pongel stoede votsturen mos. Gelokkeg overleefden moeke en zeun heur raaize.
Bie ongeleufleke verhoalen laggen wie ons voak de buutse oet. Zokswat beurt ja aaltied allent in t boetenlaand, nooit hierzoot veur deure! Doch is der wizze meer tussen hemel en eerde as wie mit ons (on)verstaand begriepen kinnen. Zeg nooit nooit! Wondern binnen wereld nog laank nait oet. We pebaren Char, Derek Ogilvie en zukke lu meschain te begriepen, mor worren steevast mit aigen ogen bedrogen.
We laggen der wat om, krek as Sara dou ze t ondenkboare nijs heurde. Gods wegen binnen ondeurgrondelk. Wondern bestoan nog aaltied, ok in onze tied! Lees t Bouk der mor op noa!
