Noatuur zien beloop
Donker is lucht en kold het weer,
daglicht gaait vot en wiend gaait tekeer.
En goeit mit geweld en stieve vloagen,
glinstrende regen tegen deuren en gloazen.
t Liekt of wiend en regen ain wedschop hemmen,
wel van heur baide t starkste bennen.
t Gaait sums aan tot soavens loat,
eer dat t luude keboal wat bedoard.
Den poezen ze oet tot daglicht begunt te gloaren,
en begunnen den op nij kanner oet te doagen.
Tot wiend mit ain poar woeste vloagen,
regenwolken oet n kanner gaait joagen.
Sun krigt nou kaans om mit waarme stroalen,
mens en daaier blied noar boeten te hoalen.
De liester fluit weer zien laid hoog ien de lucht,
en swaalfkes vlaigen weer ien muidloze vlugt.
Goldjeblommen en tuurletains,
loaten weer heur bonde kleuren zain.
Alles is nou weer fris en blied,
noatuur dij geft ons alles op zien tied.
Wiend en regen en warme zunnestroalen,
het bennen en blieven onmisboare goaven.
Dij God ons hier ien t leven geft,
gelukkig de mens dij dat beseft.
