Neefkes

As ik aargens n hekel aan heb bint wel neefkes, ze hoalen nait allenneg t bloud onder joen noagels en vel vot, ze zörgen der ook veur dat je sloap te kört komen en smörgens as n vaal van bérre glieden.
As k net rusteg lig en t stil is heur ik hom, hai vlugt mie om kop en wil k om n klets geven heb k mie zulf te pakken.

Licht aan en op zuik noar dij onruststoker en mooi is dat…, niks kin k vinden, op bér en licht weer oet even loater heur ik dij bloudzoeger weer.
Nou wol ik dat ik ogen haar van n kadoele, den was e mit mie nait kloar, of ze mozzen zo groot wezen as n euliefant den valen ze wel op aan t plefond.
Licht aan en weer op zuik noar dij roeziemoaker, en nou zai ik hom aan t zietkaande van t kaske mit mien widde maauwhemd geef k om n fleer en k heb hom.
Rode vlek op kaast en ien maauwhemd, mor dat zol mie wat, k heb om deel.

Opgelocht goa k weer op bér, rust is van körte duur, schienboar hedde nog n bruiertje dij zien potje waarm eten hoalen komt.
En nou wor ik vergréld en filaain, hai zit op muur aan t kopénd van bér, hai krigt n petetter, aal wat blieft is n poar vleugels en vlek op muur en ben d’r kloar mit, licht oet en sloapen.

Lig k net, mot ik pizzen, eerst mor even aanzain meschain gaait bui wel over.
Noa n ketaaier toch mor d’r of en pizzen aans, blieft d’r niks van d nacht over, nou lekker nog even n poar uurtjes sloapen, licht oet!… en Olske zegt “licht aan ik lig te lezen”.
Bin nou toch kloarwakker mit dien licht oet licht aan fiebelkwinten.

Eindelk bin ik in dreumenlaand en heur n wekker, non most oetschaaiden nacht is veurbie.