n Vremde vreter
Smörgens bie toavel hebben wie n mooi zicht op vogelhoeske. Das gain vogelhoeske veur t nuzzeln, mor om der te vreten. t Hoeske staait roem n meter te keukenroam oet en ie zellen reden wel begriepen woarom t ding doar staait: t schiere zicht der op. Wie hebben aaltied veul soorten vogels om hoes en dak tou, summers ok, mor ain der van heurden wie allain. Binnen wel ains kwoad op dij aine west, want joe begriepen wel, dat as joe smörgens vroug wakker moakt worden deur gehoamer op n boomstam en t is nog mor krekt licht, dus veur zes uur, dat joe den nait blied binnen. Worden vranterg van dat vrouge wakker worden.
Mor dizze winter het vogel zeker meer honger of hai is wat brutoaler worden. Joe zellen t wel begriepen, t is n specht. t Gaait as volgt: hai komt te hoageldoornboom oet, gaait den aan stam van t hoeske zitten, kikt verschaaiden moal om zich hìn en op t lest het e moud genog om aan vetbale hangen te goan, terwiel hai onder t vreten deur om zich hìn kieken blift. Op n mörgen zat hai der weer, dizze keer haar hai muite om te kaizen, hoesgenoot haar der n souskepuut bie hongen. Specht het toerloos hìn en weer keken, mit kontje tegen poal aan en din van t aine puutje noar t aandere puutje kieken. t Het om en bie n ketaaier duurd. Mor op t end kon e wel kaizen, souskepuut was t lekkerst. Mor bie n beetje bewegen ien hoes of boeten, din was e vot. Jammer den, mor den kommen d’aandere vogels wel weer, ze motten nait veul hebben van dij bonte vogel mit n oraanje kont.
