n Regendag bie opa en oma

Jeffrey is bie opa en oma aan t logeren. Dat komt nait zo voak veur, om hai woont ja in Holland. Mor no is t vekansie en opa en oma binnen al op raaize west, dus dat kwam meroakels goud oet. Stoef bie woont Stef, n jonkje dij gelieke old is as Jeffrey, en doar kin e hail goud mit overweg.
Mor no regent t hail haard, en Jeffrey kikt tillevizie. Opa leest de kraante en kikt zo òf en tou even mit.
t Is n taikenfilm mit vrumde boetenoardse wezens, dij de wereld bedraaigen. Opa vindt t mor niks, mor Jeffrey geniet. As t oflopen is komt der n aandere taikenfilm. Dij gaait over drij wichter dij in n zangkoortje zingen. Opa zugt, dat Jeffrey der aigenlieks niks aan vindt. “Zellen we hom mor ais oetzetten, jong?”, vragt opa.
Jeffrey kikt opa aan.
“Of vinst t mooi?”, vragt opa.
“Nee”, zegt t jong, “Maar der is niks anders op, opa.”
“Kist ook wat aans doun as tillevisie kieken”, zegt opa. “Dou ik n jonkje was, dou haren wie gain tillevizie.”
Jeffrey lopt noar t apperoat tou en drukt hom oet. Opa dut de tv aaltied gewoon oet, hai gebruukt de zapper nooit. Jeffrey het opa al ais oetlegd, dat je hom ook op stand-by zetten kinnen, mor dat wil opa nait. “Der zit nait veur niks n knoppe op”, haar opa dou lagend zegd…
“Geen televisie?”, vragt Jeffrey, “Wat deden jullie dan de hele dag?”
Opa zegt: “As ik vrij van d’schoule was, din gong ik noar mien vrundje Bé en din gongen wie boeten speulen. Voetballen, oorlogjeren en hutten baauwen.”
Jeffrey knikt. Dat begript e wel, dat dut hai ja ook as t dreuge is. “Maar als t regende, wat dee je dan, opa?”, vragt e.
“Din speulden wie binnen”, antwoordt opa. “Wacht, ik heb ducht mie nog n deuze mit lego op zolder stoan.” Opa staait op.
“Mag ik Stef msn’en of hij bij me komt spelen?” Riddersloagen kikt opa t jong aan. Wat is dat no?
Het e dat goud heurd. Haar t jong t over sm’en? Dat dat wat mit seks te moaken het, dat wait opa wel, mor dat zel t jong toch zeker nait bedoulen?
“Wat mainst, mien jong?”, vragt opa.
“Msn’en”, zegt Jeffrey.
“En wat is dat din?”, vragt opa.
Jeffrey kikt opa verboasd aan. “Dat is praten via de computer”, antwoordt e. “Waar staat ie?”
Opa begunt te lagen. “n Computer? Dij hebben wie nait, mien jong. Wat mouten wie no mit n
computer. As wie wat tegen aine zeggen willen din lopen wie der even hin.”
Jeffrey begript t nait. “Maar als ie dan niet thuis is?”
Opa laagt en zegt: “Din goa ik weer noar hoes hin.”
“Nou, ik ga Stef even ophalen!” ropt Jeffrey, en vort is e.
Opa gaait trappen op en zöcht op zolder de deuze mit lego. Goud, dat e dij aaltied bewoard het.
Hai het der zulf as kind mit speuld en ook zien kinder hebben der veul plezaaier van had. As e
der mit dele komt, zugt e de jonges al aanrunnen kommen. t Regent nog aal. Dus t komt goud oet dat opa nog lego het. Hai mokt toavel leeg en zet de deuze op n stoule. Jonges begunnen staintjes oet de deuze te hoalen. Stef rommelt tussen de legostaintjes. “Zöchst wat, mienjong?”, vragt opa.
“Joa, ik zuik wieltjes”, geft Stef as antwoord, “Din kin ik n auto moaken”.
Opa kikt hom aan. “Wieltjes? Nee, dij heb ik nait.
Mor ik heb wel autootjes. Dinky toys”, zegt opa en gaait de koamer oet. Jonges kieken nkander
aan. “Dinkie-wát?” zegt Jeffrey en baaide begunnen ze haard te lagen. “Zullen we een garage
gaan bouwen?”, vragt Stef. Tegen Jeffrey prat e gain plat, om Jeffrey dut dat ja ook nait. “Oké”,
zegt Jeffrey en de jonges goan aan t waark.
Opa komt dele mit haand vol dinky toys van homzulf van vrouger. Hai legt ze veur de jonges op
toavel.
“Hé, vet!”, ropt Jeffrey, “Een ouwe Ford.”
Stef krigt n aandere auto in handen. “Gaaf, een eend!”, zegt e, en bekikt de donkerrooie Citroën.
“In zo’n eend heb ik zulf nog reden”, vertelt opa trots. “Je konnen t dak oprollen en de roamen
noar boeten sloagen as t waarm was. Mor din mozzen je eerst wel oetstappen!” Jeffrey kikt opa
verboasd aan. “Ging dat dan niet automatisch als je op een knopje drukte?” Opa lacht, schudt de kop en gaait in t stoule zitten.
t Duurde nait laank of jonges haren n pracht van n gerage bouwd.

Ze hebben nog n zet zöcht noar n braide legostain, mor dij was der nait, en toun hebben ze der aine mokt van n riege lutje
staintjes. Ook hebben ze opa nog vroagd of e ook wegen haar, mor dou e zee, dat dij der vrou-
ger van lego nog nait wazzen, hebben ze de wegen moakt tussen legostaintjes deur. En dat was
best mooi. De haile mörgen hebben ze mit de autootjes en de gerage speuld. Tegen haalf
twaalven wer t dreuge boeten, en dou gongen ze boeten speulen: voetballen, oorlogjeren en hutten bouwen. Net as opa toun e nog n lutje jong was!