n Maale zaikte moarn Mooie dag!!

De zunne stait hoog aan de locht, de temperatuur 21 groaden! t Ken nait beter!
Van de Zunnebloum goan wie vandoage mit zo’n 20 man noar Odoorn. Het zogehaiten Volkloristisch Dansfestival. Wie kozen doar indertied veur, omdat wie vonden, dat t Noorder Daaiernpaark veur onze doelgroep oareg priezeg wuir.
De organisoatie in Odoorn is geweldig en hail klantvrundelk. Elk joar goan wie ain op ain. Dat wil zeggen: ain vrijwilleger op ain gast. Veur de gasten betoalen wie intree en de vrijwillegers bennen groates!

SIVO hait de organisoatie en stait veur Stichting Internationoal Volksdansfestival Odoorn.
‘Slim Interessant Veur Ollen’ moak ik der van.
Doezenden ollen, moar ook n hail bult jeugd is de vaaier doagen dat t holden wordt ‘ain’. En dat al geft n geweldege sfeer.
Joarlieks kriegen wie den ook de vroag: ‘Goan wie ook weer noar Odoorn?’

Dit moal waren Dick en zien vraauw mien gasten. Zai zunder makementen, hai in n rolstoule.
“Parkinson”, vertelde zai mie bie t ophoalen.
En dat was zichtboar! Aal zien leden schudderden en wat mie t maist zeer dee, was, dat zien heufd zo aarg ‘beweegelk’ was.
Kerel man, wat mouten ie doar ja muide van worden! Het aanzain dut mie al zeer…
Zo nou en den gaf e den ook aan, dat e slim muide in de nek wuir.
Den zette zien vraauw hom ‘vast’ aan de kopsteun van zien stoule.
De wieze, woarop zai dat dee en de laifde, dij ze doar bie oetstroalde deden mie zo goud, da k de eerste schrik al weer n beetje te boven kwam.

Ondanks, dat e ook slim muite haar mit t proaten, en ik hom voak nait verstoan kon, kreeg ik veul infermoatsie deur van zien vraauw.
Zai zag aan zien ogen, wat e wôl of bedoulde.
‘Hij geniet erg, Hij moet naar het toilet’ en dat soort dingen, gaf hai op veur mie onbegriepelke wieze aan.
Zai begreep hom as gain aander.

Twij podia en zo’n vief groupen wieder, kwamen wie aan op maarkt.
“Hij wil nu lopen”, vertelde zien vraauw.
“Kan dat?”, vruig ik bezörgd.
“Ja hoor, een klein stukje is nog best mogelijk”.

Al was ze orreg wat mans, het haar wat om hakken om hom tou ‘kaare’ oet te kriegen. Hai haar n staarke wil en perbaaierde op alle kanten mit te waarken, mor veur 99% was t waark veur heur!
Tuurlek luit ik mie nait onbetuugd en stak ook mien handen oet.
“Dat doun ie alle mörns en oavends?”, vruig ik onneuzel.
“Ja”, zee ze mit n glimlach. “Maar dat is niet erg hoor, k ben het gewend he.”

t Schudden in kaare was niks, bie wat wie nou zagen. Slingern en stunteln. Of e zo omsmakken zol…
Oet veurzörg ging ik dicht achter hom lopen. Ken k hom opvangen, as e vaalt, docht ik.
“Dat hoeft niet hoor Klaas, hij red het wel”, gaf ze mie mit heur vertraauwde glimlach te kennen.
Zai kon beter tegen n poale proaten. Ik bleef op hoog oet n meter achter hom en haar zo mien twiefels over heur welgemainde advies.
Hai luip mor deur. Alle luu, dij ons veurbie kwamen gaven aan net zo te dinken as ik.: de bezörgdhaid stroalde van de gezichten en as ze ons veurbie wazzen, kon je der steevast oprekenen dat ze heur kop 90 groaden draaiden. Hou bestaait t ! Heur je ze dinken.
‘Hou ken n mensk zo worden…’, docht ik en besefte mie, dat ik mit n joar of zeuven older as hai, wel oareg gezegender oet was…

Noa ongeveer n haalf uurtje en zo n twijhonderd meter wieder zee ze: “Hij wordt moe, houd jij de kar even vast, dan zet ik hem er weer in”.
“Gaf e dat aan?”, vruig ik. “Hou zag je dat?”
“Ik zag het aan zijn ogen. Hij heeft daar dan nog minder stuur in, dan anders.”

“Bie lutjen aan mouten wie noar hoes”, zee ik en langzoamaan luipen wie noar d’oetgang, woaras wie mit de aander raaisgenoten oafsproken haren.

Op weg noar hoes haar mien gast zien ogen sloten.
‘Hai mout wel slim muid wezen’, docht ik.

Zoas maisttieds was t oafschaaid wat emotioneel.
“Bedankt, Klaas, we hadden een fijne middag en mijn man heeft ook erg genoten”.
As bevestiging kreeg k n dikke smok op rechter waange.

In mien jongere joaren wol k niks waiten van vrijwillegerswaark… Waark mout betoald worden was aait mien devies. Dou wos ik nait dat ‘betoalen’ ook op n aander menaaier kon.

n Haalf joar loater het e net as onderweegs noar hoes, zien ogen sloten, mor nou veur goud…
Mien herinnerns an heur baide blieven. k Haar ze veur gain doezend euro missen wilt!