n Knot(s) van n vraauw…!

n Simpele noam, mit n fantastische oetstroalen.

Het is vandoag 20 jannewoarie. n Hail biezundere dag.
Obama, n swaarde, is om 18.00 uur, Nederlandse tied de vaarnvattegste president van Amerikoa worden.
Hou is t meugelk!!! Wel haar dit oeit docht!!!
Zel t din toch nog goud kommen mit dizze wereld, woarin je t gevuil kriegen, dat t aans naarns om gaait as om geld en macht?

Rillens luipen mie over rogge, dou hai zien eed oaflegde.
Hoop dut leven…

“Wost Knevel ook nog zain”, vragt vraauw.
“Hé, wat?”, vroag ik verbobberaard.
“t Elfde uur, waist ja wel!”, mompelt ze.
“Joa, mag wel”, antwoord ik en zai schoakelt over.
Andrais is in gesprek mit n schriefster over heur nijste bouk.
t Gaait over n verhoal, dij zai optaikend het oet de twijde wereldoorlog.
Ik luster moar mit n haalf oor. Ben nog aal bie Obama.
As de vraauw even loater oetleg geft over t ontstoan van heur bouk en de hoofdpersoon beschrift, (aine oet t verzet) kom k weer hailendaal bie!

Twijde wereldoorlog!!!

k Was n kirreltje van n joar of zes-zeuven en wie zaten der nog midden in.
De V-ains gierden deur de locht en zo nou en den smakte der aine bie ons omdele. Roamen noar de finoaters, pannen van t dak en aal zukswat meer.
Ons ollen haren t der stoerder mit as wie.
Doags noadat der n V-ain in de buurte noar beneden donderd was, mossen wie waiten hou n groot gat of e sloagen haar.
Zoveul te daiper, zoveul te mooier! Ons fantasie ging op loop en voak haren wie der in n mum n schiere hut van baauwd.

Ondaanks de tieden, aait wel diemdoatie!
Ook mit ons voar. Al was e veul van hoes, -mos deur de weke puttjes scheppen in Dieverbrug- wos ons aait bezeg te holden. Zo mossen bruir en ik achttien zegen melken en vouern. Zwoar waark veur n poar van dij keudels, moar wie wuiren der goud veur beloond…!
Dou ons hondje, Foxie jongen haar, muik voar ons n vij-woagentje mit n ainspan, woaras wie de pubs in vervuiren konden.
Foxie der veur en den noar buurvraauw.
Wie n koukje of n pepermunt en de jonkies n slokje melk.
Even kwedeln en den weer retour.

Wat n herinnerns!
Veuraal an buurvraauw Boer. Wat n golden wief!
Heur aigen noam was Knot, Anje Knot.
(Zai de tuddel van dit verhoal. n Knot(s) van een vraauw.)

n Zaachte stem, aait n glimlach en o zo goud veur elk.
Veuraal veur luu dij onderdrukt wuiren. In dij tied de jeuden.
Vanoaf drijenvatteg tot t enne van d oorlog haar ze drij jeudinnen onderdak verschaft om aan de gaskoamers te ontsnappen.
Wieders haar ze zulf ook nog drij zeuns dij nait veur de moffen waarken wollen, en onderdoken waren bie t olske.
Buur n haren wel wat in de smiezen, want de landwacht luit heur nait mit rust. Dij haren ook deur, dat ‘der wat zat’ en zollen köst wat köst dat ‘rapalje’ vinden!
Bie tieden kwammen zai wel zes moal op n dag langs! Mit n man of zes zeuven.
Mit t geweer in aanslag stonden zai den rondom t hoeske…
Ook snachts kreeg ze gain rust. Mien ollen zaten voak moal achter t gerdien.
Haren aarg mit heur te doun, moar wazzen ook nijschiereg vanzulfs.

Op n dag kwam ik even bie heur langs en zag, dat ze n bord op toavel haar mit n poar vermecelli-sliertjes der in.
“Hebben ie soep had”, vruig ik nijschiereg.
“Nee, ik mout nog eten” was t antwoord.
‘Dat was n dikke floater’, mout ze docht hebben.
Mor ik steurde mie nait en ging weer speulen.

Zai wos hou ze t aanpakken mos. Zeuven personen in hoes, en mor ain bord op toavel!! (noa mien ‘overval’ zel dat aait wel n schone west weden!)

De razzia’s wuiren aal feller. Zai kreeg gain rust meer. Elk onverwacht moment stonden dij broenhemden bie heur veur deure…
“Ja, roak!” fluusterde mien voar, “zai hebben aine te pakken!”
“Kinst zain wel t is?”, wol moeke waiten.
“Nee, t is routduuster”, sprak voar en stapde mit gemengde gevuilens weer onder de loakens.
Aanderdoags vertelde zai an moeke, dat ze heur oldste zeun mitnomen haren.
De broenhemden hebben heur wieders mit rust loaten. Gelokkeg moar.

In viefenvatteg kwam heur grode verhoal: drij wichter en twij jongs kwamen op ains veur t droad. Buren keken heur mit open mond aan.
“Haren ie zes onderdukers, en mor aine, dij oppakt is?”
“Joa, Haarm kon t nait langer verkroppen, dat ze mie t zo stoer muiken. Hai het zok vrijwilleg aanmeld.”
“Nog wat van hom heurd?”
“Ja, hai leeft nog. k Goa eerdoags noar hom tou in Bergen Belsen. Hai is slim zaik en mout broodmoager weden. k Hoop dat e t red!”

En dat dee e! n Moand noa heur bezuik was e zo wied opknapt, dat e noar hoes mog. Nog slap as n schuddeldouk, moar moeke haar veur hom genogt te eten om hom weer in t enne te kriegen. Loater is e directeur worden van de ploatselke baank.
Dat dee heur slim deugd.
Heur belonen was groot. Elk von zien stee.

Dat Gonda, ain van de jeudinnen, de moud haar noa aal de ellende, les te geven aan NSB-kinder woarvan d’ollen in t gevang zaten, was heur mooiste. Dat was heur bonus, boven op heur toch al goie belonen!

Obama dee mie vandoage weer staark aan heur denken:
“Wie willen mit joe proaten en nait omzain in wrok!
Of ie nou christelk, katholiek, jeud, Palestijn, moslim of nait geleuveg bennen…’

Endelk betere tieden?
Wie wachten oaf.

Berichten in kraande doun mie alweer twiefeln…
Grunnegers verkopen heur gas an Duutsers!!!
Nou zeg ik joe!

Anje Boer-Knot krigt postuum de Yad Vashem-onderschaiden van de stoat Israël. n Vertegenwoordiger van de ambassoade van Israël overhandigt mörgen (11-08-2009) aan Hindrik Boer de eremedallie en oorkonde dij heuren bie de onderschaiden.