Mimicry
Soms heb je van dij doagen…., den dou je dingen zunder der bie noa te denken. Zunder te waiten woarom.
t Gebeurt gewoon.
t Binnen voak nait joen minste doagen. Vandoag is zo’n dag.
k Bin in de auto stapt en op weg richting Stad, nait over Vraisestroatweg, de körtste weg, mor deur Auwerd, bie t kenoal langs, op Dorkwerd aan.
En nou rie k hier op Dorkwerderweg, zo mor, zunder doel. Wat n meroakels fijn ge-vuil !
Paulusmoa het ons vandoag nog n stroaltje zun beloofd, mor eerstetied doun de grieze wolken boven mie nog heur uuterste bèst om hom veur gek te zetten.
De schoapen in t gruinlaand moaken zuk der nait drok over. Dij hebben allènt mor oog veur t gras.
As ik de omtrekken van Dorkwerd zai, goa k wat langzoamer rieden. Mooi uutzicht, zo’n wierde in t vlakke laand !
Huuzen verstopt tussen de bomen.., nait laank meer, de bloadern begunnen al te verkleuren en d’eersten dwarreln al noar beneden. t Torentje stekt kop der al boven uut. Bie t dörp aankommen, zet ik de auto aan de kaant. Dat kin mooi tussen de bordjes mit “Dorkwerd”, de eerste zunder, de twijde mìt streep deur de noam.
Twij bordjes is aiglieks teveul, mor ja, hou mout je hier aans viefteg rieden. Tussen twij punten kin dat, mor op ain punt?
t Liekt mie nait meugelk. k Laag in miezulf om zo’n idiote gedachte.
k Stap uut veur n groot landhuus. Tussen gemetselde poalen n iesdern hek, doarachter n klinkerpad noar de veurdeur. Op de braivenbus huusnummer 2, Volsloagen overbodeg hier !
Gain mins te zain of te heuren, allènt de auto op t haim verroadt de aanwezeghaid. Wat n rust ! Minsen uut stad zollen ter be-naauwd van kriegen.
k Loop langs de weg, links om de wierde en doar over n smaal zandpad noar de kerk. Verstopt tussen de stroeken ontdek ik n pad noar n olle boerderij, òfsloten deur
n hek dij deur de joaren de kleur van d’omgeven aannomen het.
Achter t hek n bordje mit “Wacht u voor de….” De rest is nait meer te lezen, mor kin k wel roaden. Gain geblaf….
Zo’n old bordje mout d hond ook wel over-leefd hebben !
Langs de grafzaarken kom ik bie de kerk. Olle stainen, mor ook nijen.
Woarom verboast mie dat?
Den vaalt mien oog op de tekst van ain van de zaarken: “geboren te Dorkwerd 1924, overleden in Tiel 2005”.
Ik stel mie t zo veur… Joaren en joaren op zuik noart t haart dat hier achterbleven is. En as je t den weervonden hebben, klopt t nait meer.
k Loop om de kerk langs n huuske woar bliekboar wat vertimmerd worden mout. n Man zegt vrundelk: “Goidag “. Eerste mins dij k hier tegen kom!
Den kom ik langs n wat nijer gebaauw. Op de deur staait: “Hervormde Gemeente
van het wierdedorp Dorkwerd”. Ik kiek even deur de roamen noar binnen:… Toavels en stoulen, meer stoulen as minsen in Dork-werd, liekt mie.
Op mien gemak kaaier ik weer noar mien auto. De schoapen langs de sloot doun even de kop omhoog en kieken mie aan mit n filosofische blik in d’ogen. Of kiek ik nou in d’spaigel ?
k Stap weer in en rie langzoam wieder. Veur mie al d’eerste huuzen van
n nijbaauwstad. Riegen huuzen langs rechte braide sloten. “Landelijk wonen aan het water”. Ik kiek nog even achter-om. Dorkwerd is al weer wegkropen tussen de bomen. In de lucht pebaaiern kiewieten en sprutters soam ain grote wolk te vörmen. Zie kriegen t mor nait veurmekoar. Mor op de wierde is t stil,
t dörp wil nait opvalen, t holdt d oadem in en vertraauwt op zien schutkleur.
Den inains vlaig ik sikkom mit d’kop tegen t dak aan. k Schrik mie n ongeluk !…….. d’ Eerste drumpel van Stad.
oktober 2006
