Mien toentje
‘Kiek buurman, nije schountjes!’
Aarmkes wabbern en voutjes hoezenhoog
vaalt hoast, vaalt nait, o, laankoet op snoet.
’t Is al zo’n grode jong buurman!’
n Leutje jonkje van anderhaalf dat lopt
en no in mien bloumtoentje kropt.
Plukt bloumkes gaait zitten op gat
pruift tudeltoanen kikt rond, kniept
n slak in groes en stopt hom in mond.
Ik knies en vroag, ‘krigt e wel eten’
as zien moeke belkt en noar hom graait
haildaal oet stuur, ze kokhaalzen baaid.
‘Noar hoes’, zegt zai, kikt vergreld
noar mie, en doe dikke bunzel n schone
snoet’, din votdoadelk op ber mit die.
Ik kiek noar mien toentje en op t allozie
tied veur n hekje, t feest is veurbie.
