Mieghommels
Zundagmörgen: ik zit mit n spannend bouk, n lekker kop kovvie en n plak kouk op de baank in koamer.
Leutje Geert hed vannacht bie Opoe sloapen dus dij is der nait, Kloas Jan de oldste zit aan de grode toavel mit legoblokjes te speulen, t is n rustige zundag.
In de verte heur ik mien vraauw in de keuken stommeln, ze is drôk mit eten aan loop.
Inainen heur ik heur schelden, “Woar kommen dij krengen wel nait vot, het stikt der ja van”.
Even loater stait ze bie mie. “Dou der ais wat aan”, zegt ze, “ik wor der ja stoapelgek van t stikt van de mieghommels in keuken”.
Ik dou net of ik heur nait heur, ik bin ja mit n spannend bouk bezig en heb dus gain tied om achter mieghommels aan te joagen.
Dat begunt heur vanzulf te vervelen en ze riet t bouk tou mien handen oet en klapd hom dicht.
“Wat dust nou den”, zeg ik, “nou wait ik nait meer woar ik bin”.
“Kin mie niks schelen”, zegt ze, “ik kom om in de mieghommels in keuken en nou moust der wat aan doun, aans krigst gain eten vandoage”.
Mit n daipe zucht kom ik overende, omreden mien grode hobby is eten mouten ie waiten, ik noar keuken.
Kloas Jan mien olste zeun von t abmoal wel spektoakel en komt achter mie aan. “Ik zel joe wel even helpen hor pa”, zegt hai.
“Nou doar zel ik ja blied mit wezen mien jong”, zeg ik.
As ik in keuken kom mout ik mien vraauw wel geliek geven, der lopen de wereld van dij grode swaarde mieghomels over t aanrecht hén.
Ik griep n swienhontje tot geutgat oet en begun doarmit de mieghommels dood te haauwen, mor dat is ja gain doun der binnen te veul.
Ik kiek ais noar mien zeun en zeg, “.. wie mouten dat ja anders aanpakken zo het t gain zin. Wie mouten eerst ais even kieken woar ze votkommen”.
Kloas Jan legt zien handjes op t aanrecht en legt doar zien kinne op hai ken t net òfrekken.
“Joa, ik zai t al”, zegt jong, “doar achter t kovviezetapperoat, doar zit n goatje woar ze deurkroepen”.
Ik kiek ook ais en werempel hai het geliek de mieghommels kommen in t gelid deur dat goatje hën lopen, regelrecht op de sukerpot of, griepen n krummel suker en marsjeren weerom deur t zulfde goatje.
‘Nou den binnen wie al weer n stapke wieder’, denk ik.
“Komop mien kerel”, zeg ik tegen mien zeun, “den goan wie ais even boeten kieken”.
Onder t keukenglas staait n bankje woar je even lekker in de zunne zitten kinnen, as wie dat bankje verschoeven zain wie abmoal zaand op tegels liggen en de wereld mieghommels, t is ja n drokte van jewelste.
“Kiek pa”, zegt Kloas Jan, “der binnen ook ja mieghommels mit vleugels”.
As ik op knijen lig zai ik ze ook, vlaigende mieghommels.
“Waist wat opoe altied zee mienjong? Dat binnen de jonges en wichter mieghommel dij nait langer thoes wonen willen, met dij vleugels vlaigen ze oet om op zich zulm te wonen”.
As wie omhoog kieken zain wie vot onder t kezien n goatje woar de mieghommelds deurhén kroepen.
“Doar goan ze deur”, zeg ik, “as wie dat nou dichtmoaken den kinnen ze nait meer onderdak kommen”.
Ik heb in schuur nog n klain krummeltje stopvaarve en soamen mit mien zeun stop ik dat goatje dicht.
“Zo”, zeg ik, “nou nog n poar kedels kokend woater der overhën en wie binnen kloar”.
As wie weer in keuken kommen is der gain mieghommel meer te zain.
“Mooi”, zegt de vraauw, “doar binnen wie weer van verschoond, goa nou moar in de koamer zitten en lees wieder in dien bouk den breng ik joe zo n kop kovvie, dat hebben ie wel verdaind.
Mit n daipe zucht loat ik mie weer op de baanke valen en pak mien bouk om de bladziede te zuiken woar ik mit aan t lezen was, noast mie loat Kloas Jan zuch ook mit n daipe zucht op baanke vaalen en griept Donald Duck van toavel of.
“Wat hebben wie t al weer drôk had hé, of nait pa?”
Ik striek hom ais n moal over zien krullen hén en zeg “As doe mie nait holpen haast was ik nog lang nait kloar west”.
Mit n braide grijns begunt hai in zien bladje te lezen.
