Meester Bulthoes

Ze stonden aal bie klas te wachten.
Jonges wizzen dat meester nait wol dat zai tou klas in gingen as hai der nog nait was.

“Moi, meester”, zee Haarm dou meester Bulthoes deur open dee en jonges binnen lait.
“Moi, Haarm”, zee Bulthoes, “hou is t jong?”
“Goud, meester”, zee e, “k heb hoeswaark nait moakt”.
Meester Bultoes legde tas op toafel en keek hom vroagend aan.
“Hou dat zo, jong?”, zee e.
“Wait k nait, meester”, zee Haarm, “gain tied veur”.
“Moandag heb ik t opgeven, t is nou dunderdag. Ken mie nait veurstellen dast ien twij doagen gain tied haarst”, zee Bulthoes. “Goa moar zitten en loat mie mörn mor zain dast t ienhoald hest”.

Elk en ain haar zien plek vonden en paardie jonges haren t slim drok mit verhoalen over wichter en scooters. Daarde klas bouwtechniek haar kop bie hail aander zoaken as t begun van dizze les Nederlands van meester Bulthoes.
“Aalbert Miedemoa, wilst doe dien kunstoren ofdoun?”
Aalbert dee koptelefoon of.
“k Haar hom nait aanstaon, hur”, zee e.
“Zeg ik ja nait”, zee Bulthoes, “k vroug allennig ofst dat ding van dien heufd hoalen wolst”.
Aalbert legde zien koptelefoon noast zien bouken op toafel. Walkman haar e nog ien buutse.
“Dou mor ien tas, mien jong”, zee meester.
“k Dou der niks mit hur”, perbaaierde Aalbert nog.
“Den ken e ja net zo goud ien dien tas”.

Bulthoes keek noar zien jonges. Hai kende heur meneuvels. Zai perbaaierden t aaltied weer.
t Was speulderij. Zai wazzen nait zo kwoad as summege van zien kollegoa’s dochten. Dij haren den ook grote muite mit dizze jongen. Ain noa d aander wer tou klas oetstuurd en mos zok bie directeur melden. Der was aal n moal apaart over dizze klas vergoaderd. Maiste leroaren wizzen der gain road mit.

Verboasd haren ze luusterd noar Bulthoes zien verhoal.
“Jonges binnen nait zo kwoad”, haar e zegt, “zai kennen allennig nait teveul touge-lieks. Meschain vroagen wie sums wel ais meer van heur as zai doun kennen. Bie zukse jonges is spannensboog slim kört. Ik geef hoast gain hoeswaark mit en voak hebben zai dat lutje beetje aal nait of. Maiste effekt mouten wie in ons lessen mit heur berieken”.

t Was even stil west.
“Joa, moar dizze jongen mouten volgend joar wel eksoamen doun”, zee kollegoa veur Engels, “hou krieg ik ze der deur as zai zulf niks doun? As wie ze nou nait aanpakken, zakken ze as n bakstain”.
Bulthoes haar luusterd.
Hai wis dat paardie kollegoas t der slim stoer mit haren. t Begrootte hom veur heur. As je n poar keer ien week laiver zaik thoes wazzen as veur dizze klas, den is t ook nait best.
“Meschain mouten wie ons meer op dizze jonges richten den op lesstof”, haar e zegt, “meschain komt kennis der den vanzulf bie. Wie waiten ja nait wat of zai boeten schoul doun, woar of zai touhoalen, hou t thoes is, houveul tied zai aan schoul geven”.

t Was n laange vergoadern west.
Elk en ain haar zien mainen geven.
Veul dichter bie oplössen van t probleem wazzen ze nait kommen. Mentor mos moar ais apaart mit heur proaten, was ofsproken. En as t zo deurging mos direkteur der maor ais op of.
Jonges hebben doar gain verlet om, docht Bulthoes.

Hai dee deur dicht.
“Goud jonges, wie kieken eerst hoeswaark noa en den goan wie verder mit tekst drij van bladziede viefenvatteg. Schrift der bie, pen der bie en kop der bie”.
Haarm bloaderde in zien schrift.
“k Hebt wel moakt, meester!”, raip e opains, “kiek moar! Dat scheelt mie vanoavend mooi n put waark. Ken ik dij film mooi even zain”.
Hai knees.
Bulthoes keek hom glunderend aan.
“Den kenst doe t antwoord op eerste vroag wel even doun”, zee e en pakte zien bouk.