Mailaise

Geert Moatjes zit wat ongemakkelk op e stoel bij de kovvie van de grootgrutter. De veurege dag haar e n grode stoel ien stukken zoagd, en ok nog n krukje. Je kunnen niet alles bewoaren of noar de kringloop doen. Doar hebben ze ok al richtlienen en kwaliteitseisen. Stoelzitting kepot? Nee, die mag je wel holden. Joa mor…. Nee, kunnen we niet aan begunnen. Kloar, dudelk. Zoag derien. Mor doar haar e me nou doch n spierpien van… Niks wend vanzulf. En d’aarm dut hum doch al zeer, haar e ja n prik ien had, n griepprik. Ien t Praktijksentrum ien Zuudhörn, lopies waark. Dokters haren niet ies tied om ‘Volgende’ te roepen. t Was ok net of Zuud- en Noordhörn allenneg mor zestegpluzzers as ienwoners hebben, aanvuld met ‘partiële kneusjes’…. Zo numen ze die: ‘partiële kneusjes’…. Veurdat e der op verdacht is, krigt Geert n opdovver op zien zere aarm: “Au, verd…!” Hij kan de godslastern nog net zo’n bietje verdonkeremoanen en kikt achter zuk. Haar t niet docht: Harm Proatjeboksem… “Moi Geert, aal goud? Is de kovvie der nog niet deur? Jim zit ja aal ien n leeg bekertje
te stoaren… Kom, k zal dij ok even ientappen…”
Geert vrieft zuk even over de linkeraarm. Wat haar Rinnert Tolsmoa ok al weer tegen hum zeid? Gien prik ien e waarkaarm… Mor ja, hij haar ja gien waarkaarms meer, moakte niks meer uut, beide aarms waren ja met prepensioen…
Haarm komt weerom met twij bekertjes en zet ién veur Geert op e toaveltje. “Asjeblief jong, en kiek niet zo bescheten. Of het jim n griepprik had? Joa, doar kunnen paardij lu wel deur van e kook roaken. Bennen ze nog bemieterder as dat ze griep kriegen…. O, k begriep t al, dien aandelen bennen zakt… Tja, Geert, wel hoog op e toren klimt, kan n beste smak moaken. Mor jim het doch nog niet ale olle sokken wegdoan? t Is me aans wel wat, hè?! ING zakt deur de bodem, Aegon? Geld is net snij dat smelt… Nationale Nederlanden? Die wollen nou wat geern dat ze belegd haren ien olle sokken… En Fortis, doar proaten we mor niet over… Zulfs Feyenoord het der n beste tik van metkregen. Niet meer veuruut te branden, is nou al degredoatsiekandidoat nummer 2. Mor goed dat Volendam metdut, nou ja, niét metdut, die hieten ja niet veur niks “Hènneweer”… Zo, dat viel der lekker ien, nou moet k eerst mor ies even de kar volgooien. Mien kleinkiender spoaren van die zegels veur de sprookjespopkes, Doornroosje of zukswat. En kleinkiender bennen tegenswoordeg de boas, niet dan? Dan kan t Dagblad nog zo veul kolommen vullen met opvoedkundege aanwiezens en gekwedel van deskundegen… O, jim het gien kleinkiender? Geluk bij n ongeluk zol k zeggen… Is t ok ja niet zo rampzoaleg dat dien aandelen keldern. Metnemen is doch gien sproake van. Nou Geert, kop derveur ien dizze swoare tieden, ik zeg mor zo, ik zeg mor niks… Aju, Pichegru!”
Geert siekt. Hij wil ien t ènne kommen, mor dan vuult e zien spieren weer en blieft doch nog mor even zitten. Geldcrisis? Nou, je zollen t hier ien e AH niet zeggen, wat n katjejacht. Asmits kun je deur de mensen niet ies meer de beschuten zien, of de kees en de stoetjes. Nou, t moet doch mor wezen… Juust as e stijt, bietje krom nog, komt Harm weerom. Hij legt zien haand op e scholder van Geert, die even poest en stènt, en vannijs op e stoel zit.
“Wiet jim wat t mooie is, Moatjes, van dizze crisis? Bezine wordt elke dag beterkoop. Je kunt weer noar de damherten ien Sebaldeburen of noar de Liedl op e Leek zunder dat je knipke haartkloppens krigt….” En vort is e weer, krat bier ien elke haand. Geert scharrelt richting betoalstee, ien e kar liggen twij rol beschuut, n homp kees en wat biezundere bekertjes met stoelgangverbeteringsienhold. Nee, veul het n mens niet vanneuden as je t goed bekieken….