Ie kinnen der mit lezen en schrieven
As ik aaids verschaaiden bin
en aine mien riemsels leest.
Meschain dat e kloarhaid vindt
over de gedachten van mien geest.
Zodat, as ik der nait meer bin
toch wat in joe verder leeft.
En oet d’aiweghaid toch nog wat
in en deur de wereld zweeft.
Dat ik weer n beetje leef in die
en doe in mie.
Van Ôl Pekel. As direkteur van ain van de Winschoter verzörgingshoezen (nou 5 joar in de VUT), dee ik elke vrijdagmörn n verhoaltje bie de bewoners. Mainstied waren ze oet doeme zogen, sums zat der n klaain beetje woarhaid in, mor t belangriekste was dat wie even lagen konnen mit mekoar.
