Krelis op de motor
(Wieze ‘Geen geld en toch geen zorgen’)
Wie haren lest n lötje kocht,
Verkoper haar der zo op pocht,
n Stoomfiets kon wie winnen, dat was lang nait maal!
Krelis zee: “Dat dou wie Pait.”
Paiter dij wol eerst nog nait,
Moar noa n beetje proaten, dee wie t toch in t lest.
Wie kregen dou n bewies,
Dat recht gaf op n pries;
Wie konden t hoast nait leuven: wie wonnen motorfiets!
Krelis en Paiter op de motor
Refraain:
Krelis op de motor,
Paiter zat r achterop.
Wie keken noar gain dainder,
Of zee e vot ook al van: stop!
Wie juigen deur de drokste stroaten,
Of der gain staarveling meer was,
En Paiter zat te brullen:
“Krelis, geef n beetje gas!”
Wie mozzen dou noar Mokum tou,
Ze zaggen t löt en zeden dou:
“Heren, t is in orde, neem dat ding maar mee.”
Krelis leerde t sturen gauw,
En noa n zetje kreeg e dou
n Hail mooi gruin pepiertje, mit zien kop der op.
Dou konden wie rieden goan,
En dat heb wie den ook doan,
Wie gingen toch ook vot nog nait noar de moan!
Refraain.
Wie haren n rit of wat al doan,
Dou bleef dat smerig ding ons stoan,
Wat mozzen wie begunnen, wie wozzen naargens van.
Krelis luip mit n taang in haand,
Paiter keek noar achterbaand,
En noa hail wat zuiken, kreeg wie t toch weer kloar.
Moar dou was benzine op,
Dat was ook n male strop.
Wie schoven hom noar n gerage, t zwait luip ons van de kop!
Refraain.
Wie kregen t ding weer haildal vol,
Krelis brocht hom aan de rol;
Wie haren ook nog even n lekkere borrel kocht.
Wie wazzen dou weer haildal fit,
En gingen mooi weer aan de rit,
Dou der inains n kou vlak veur ons kwam te stoan.
Wie wazzen in gevoar,
Wie slingerden wat roar,
En Krelis juig de haile boudel in mekoar.
Refraain.
Wie kwammen dou in t hospitoal,
Op de grode-mannen-zoal,
En doar hemmen ze ons weer bie n kander liemd.
Krelis haar n broken haand,
En verloor soms zien verstaand,
Paiter haar ain oog dicht en neus schaif veur de kop.
Moar ain ding is ons kloar,
Of worden wie ook honderd joar:
Op n stoomfiets kriegen ze ons van ons leven nait weer op!
Refraain.
Dit laid is schreven deur Harry Colan.
Mit daank aan Henk P. Schmidt veur t insturen.
