Kört verhoal
Het was ain ieslek kôlle dag in feberwoarie.
Pa, moe en Paiter zaten swiegend aan keukentoavel stampot mous te eten.
Der werd noeit veul proat in hoes.
Toun t eten doan was, veegde Paiter mit rugge van d haand zien mond ôf en ston op.
Hai gaf zien moeke n smok en zee dat t weer goud smoakt haar.
Hai trok zien jaaze aan, zette zien pette op de kop, ruip dat hai nog even wat opzuiken mos en luip deure oet de deel op.
Op de kop òf tien joar loater stapte hai de keuken weer in.
“Moi”, zee e, en ging aan toavel zitten.
Moeke zette n bord veur hom hîn en vruig, “Hest t vonden?”
“Nee”, zee Paiter.
“Den most mörn mor wieder zuiken”, zee ze, “eerst eten”, en ze schepte hom n dikke bord vol mous op.
