Kerststol

Geert kikt ien zien knipke. Zit der nou nog n muntje ien van viefteg eurocent? Die het e hiér ja neudeg veur de winkelkar… Geert is dizze reis mor ies niet noar de grootgrutter goan, hij het zien fiets stald bij de ‘Odié’. Mooie grode fietstazzen het e, doar kan hiel wat Kerstspul ien. Veur de wizzegheid het e ok nog mor n spanveer metnomen, kan der ok nog wat op e pakjedroager. t Is niet glad op e weg, hij kan t wel oaventuren. As Geert met zien winkelkar de ‘Odié’ ienriedt, ziet e nog net vanuut n ooghörntje dat Harm Proatjeboksem bij de kassa stijt te reveln. Die komt hier ok, het e ja nooit wat van zeid… Harm onnerstreept zien verhoal met beide aarms, hij swoait en dut, die kassajuvver mag wel oppazen, aans gijt ze zo k.o….. O wacht even, kop der bij, Moatjes. De wegen bennen hier smaal, je kunt niet zo makkelk draaien, neem met wat neudeg is… Kovvie ien e kar, frisdrinken en die sjem liekt m ok lekker, doarien hebben ze hielwat vruchten deurmekoar stampt. As e de bocht noar rechts nemen wil, noar de beschuten, stijt Harm ienies veur zien neus. En veur zien ogen, grode ogen…. “Wel heb ik ooit, Geert Moatjes bij de Odié… Doe nou die kiekers mor weer op de normoale stand, jong! Aans goan ze votdoadelk niet meer dicht en dan kan jim aal dat glitterspul wel vergeten.. Het jim nog Kerstopdrachten metkregen van e vrouw? Stolletje? Puutje met kransjes? Wat ekstroa dreuge beschuten veur d’alternatieve momenten? Nee? Of het jim t al weer vergeten? t Begroot me, mor ik kan jim gien kovvie aanbieden, doen ze hier niet aan. En die Duutse kovvie is ok ja…. O, jim het al twij pak ie e kar liggen, zie ik. Nou ja, jim komt der wel achter… k Heb nog wat moois veur die zien, n kaggeltje, n elektrische, n ‘convecter’ numen ze dat. En goedkoop, jong! Man man man, dat ze doar nog wat aan verdienen…. Nog gien 25 euro! Nou, doar huuf je gien kolle voeten veur te hebben bij winterdag.
En de winter komt deraan, doe der mor denken om, wij bennen der nog laank niet, kom mor even met!’
Harm loodst Geert noar de ‘non-food’- uutstallen. Wat je doar niet allemoal tegenkommen: sportkleren, bloeddrukmeters, stopkontakten, ganzenborden, sokken, beha’s, dimmers, bezoentjes… Geert kikt zien ogen uut en heurt met n haalf oor noar Harm die n verkopersproatje holdt over de verdiensten van die ien kerton verpakte elektrische kaggel, met drie standen en n ventiloatsiefunktie. Garandeerd goed, veur drie joar! Je doen de stekker ien t stopkontakt en stelt m even ien, kloar is Geert, gien hinder meer van die venienege noordooster, en woar zal jim t om loaten?

” Joa, mor”, zegt Geert, “ik heb eigelks…” “Hol der rekening met dat ze binnen t uur uutverkocht bennen, dan kan jim fluiten noar dizze waarmtebron. Ik zol t nou mor doen! Het jim vervoer? O, op e fiets? Nou, met n stuk touw redden we dat wel. Spanveer? Nog beter! Man, pak toe nou t nog kan, woar wacht jim nou op..?” Geert bekikt t pak nog es even van ale kanten, mor wiet op dit ogenblik niet veul ien te brengen tegen t proatje van Harm. Nou, hij moes t dan mor doen, as Harm m even helpen wil… Vanzulf wil Harm m wel even helpen. Soamen goan ze noar de kassa, woar Harm nog even bried kniest noar de betoaldoame. Die trekt de neus op en is dan al weer met de volgende klant bezeg. Opschieten, Moatjes…
Bij de fiets moeten ze eerst even uutzoeken wat de beste manier is om t ding vast te zetten. ‘Och heden, hoe krieg ik nou mien rechterbeen over dat pak hèn???’ t Benauwde swiet brekt Geert uut. Harm wiet road. “Nou, bien mor even over de staang, hopla”. Mor goed dat Harm m vastholden kon, aans was e op e grond valen. Hij duurt de Riepeverkoper niet aan te kieken, zet n beetje gang, doar gijt e.
As Geert thuus komt en zuk hiel veurzichteg tegen de muur aanvallen let, zigt e zien vrouw al met ogen as theeschuddeltjes noar hem en zien pakkeloazie kieken. Doar heb je t aal…
“Mien God, wat het jim nou veur n Kerststol metnomen????”