Kerstdoagen

Mit n drup aan neuze kom ik oet de iezege kolle weer in hoes, mit n dikke aarm vol bongelholt wat bestemd is veur de holtkaggel. t Vrust 11 groaden en t is n mooie heldere dag,de zunne schient en klaaine wolkjes oazem kommen oet joen mond as je boeten binnen.
t Is eerste kerstdag en kinder kommen vandoage bie ons, net as elk joar, om kerst te vieren. Ik haar de week derveur al n schiere boom bie de maarkt hoald en de vraauw haar hom mooi optuugd. Aan de veurdeure hangt n kranze en deur t hoes hìn hangen wat meer fetuutjes dai mit de kerstdoagen te moaken hebben.
“t Is kold!” zeg ik en leg intied t holt in de doarveur bestemde bak. Mit n olle kraande en wat fiene holtjes steek ik de kaggel aan, zodat hai dammee lekker op temperetuur is as de kinder der binnen. As t goud is, komt opoe ook weer en den hebben we n haile ploug bienander.
Ons Kloas Jan komt mit zien vriendin Femke en Geert komt allint omreden dat zien verkeern net oetgoan is… Mit opoe, mien vraauw en ikzulf binnen we net mooi mit zes man .
Eefkes loater wordt t al lekker waarm in hoes en zit ik in de stoule veur de kaggel en denk weerom aan de tied dat ik zulf kind was en hou de winters dou wazzen.

t Is 1967 zo rond 20 december en t vrust dat t kroakt! Der is al nuver wat snij valen en wie binnen de haile dag boeten te vinden. t Is n mooie zunnege dag en mit scheuveltjes onder de aarm en t abbonementskoartje mit n verzekernspelle op de jaze goan wie mit n haile koppel noar de iesboane.Op de iesboane binden wie den van die holten scheuveltjes onder de stevels en begunnen onze rondjes te scheuveln.
Sums wuien der haile tochten moakt mit schoule. Den wazzen daipen en wiekjes bevroren en kon je zo noar t meer scheuveln. Mor ook wuien der scheuvelwedstrieden holden of priksleeën woarbie je op n slee zaten en mit twai stokjes mit spiekers deraan joezulf veuroet mozzen zain te kriegen. Ik kiek op as deurbelle gaait en goa noar de veurdeure. As ik deur open dou, staait mien schoonmoe derveur en zegt: “Moi mienjong ,kist mie even helpen, ik heb nog kedootjes in de auto liggen.” “Geef mie de sleudel mor”, zeg ik, “den hoal ik ze der wel even oet.” Even loater kom ik mit n dikke aarmvol kedootjes weer in hoes en leg ze onder de boom.
Goa mor mit dien moeke in koamer”, zee ik tegen de vraauw, den gona ik wat mit t eten aan loop.” Ach eten koken is mien hobby en de kerstdoagen binnen den altied weer n mooie gelegenhaid om ais even extroa lekker te koken. De dikke rolloade haar ik n dag eerder al broaden en de kerstpudding mit gesteven aaiwit en n drupke citrounjenever ston ook al kloar . Ik haar de tudesoep al op stel stoan. Nog even eerappels derop en mit de rooie kool, gruine bonen en de waarme steufpeertjes was de moaltied compleet. Intied wazzen kinder ook arriveerd en was t weer as vanolds n gezellege boudel in hoes. Mit n lekker glaske drinken en n stokje banketstoaf wuien de kedootjes oetpakt en de zulfgemoakte gedichtjes veurlezen. “Kiek ais boeten”, zegt Geert inains en as wie den allemoal opkieken, zain wie dat het intied helderop snijen goan is,dat moakt de kerstdoagen ja compleet! ..Vorst, snij en lekker mit joen femilie veur de kaggel,wat n riekdom heur ik mien schoonmoe zeggen en ik wait secuur wat ze beduilt. Tegenswoordig mit aal dai echtschaaidens, kinder tussen waal en schip, ale ellènne, is t nait vanzulfsprekend dat de kerstdoagen as “mooi” herinnerd worden. Veur veul minsen binnen t misschain wel de ellendegste doagen van t joar. Ik goa stoan en schud gedachte van mie oaf. Terwiel ik n blokje holt in de kaggel gooi, denk ik: “Ie hebben groot geliek, wat n riekdom!” En as wie den lekker aan toavel zitten te eten en noaproaten over de kedootjes en de gewone dingen in t leven, den vergeten je al gaauw alle ellende dai der in de wereld is en leg je dizze kerstdag as n mooie herinnern op de plaank in joen geheugen. Boeten snijt t in tied helderop. Ik ben alweer aan t bedenken hou ik dai jongen van mie dammee noar boeten krieg om ze ais goud mit snij in te pepern…t Zel der wel op oetdraaien dat ik zulf inpeperd wor en mit n deur snij invreven rooie kop in hoes vluchten mout… Hou je t ook wenden of keren, je worden toch n dagje older, mor weren zel k mie en zai zellen heur porsie ook hebben. “Kiek, Kloas Jan”, zegt Geert, “hai zit weer aargens op te brouden, ik kint aan zien kop zain! En t het vast mit de snij boeten te moaken.”
Ik hol mie wiezelk stil en kiek zo onneuzel meugelk in t ronde en wacht gnivvelnd mien kans oaf.