Kees en Herman

Kees en Herman wörden op n middag van drij tot vaaier op surveillance stuurd. Of ze t zuden van Stad mor ais in de goaten holden wollen. Zie warren baaide aannomen bie de plietsie, dou postuur en liggoamelke kracht belangrieker warren as n helder verstand. Nait dat ze dom warren, nee, mor um non te zeggen: Wat n stel loze kirrels: nee, dat zeker nait. Groot en swoar, dat wel. Zie luipen al tegen de sesteg en warren der aiglieks wel n beetje kloar mit. De Volkswoagen Kever, veur dij tied toch n toamelk roeme auto, was oardeg vol mit dizze twij grode kirrels.

Op de Verlengde Hereweg draaide Kees d’auto woaraargens achteroet n inrit in. Motor oet en de roamen dicht. Wachten tot t tied was um weer noar t bero te rieden.
Kees har nog mor n poar moanden zien riebewies en vuilde zuk nog nait zo zeker in t verkeer. Doar kwam e ook eerliek veur oet. “Zo laang ik stil stoa, overkomp mie der niks”.
t Vuil heur noa n zet op dat t misteg begunde te worden. Slim misteg zölfs.
En t vuil Kees ook op dat der gain hond veurbie kwam dij de lichten van zien auto aandoan har. Onverantwoordelk gedrag. Dat zee e ook tegen Herman.
Non wol t touval dat Herman dizze moand nog hoast gain bekeurens oetschreven har, terwiel dat toch min of meer wel van hum verwacht wör. Hai von t aaltied swoar um lu in d’ogen te kieken en heur mit n bonne geld of te troggeln. Teminnent zo vuilde hai dat. Herman zag hier n mooie kans um zien aantal van dizze moand wat op te joagen: Gewoon ale kentaikens opschrieven van d’auto’s dij zunder licht veurbie kwammen. Kön e loater gewoon n perses-verboal moaken. Lu kregen dan gewoon bericht over de post. Hail makkelk en gain gedou mit lu dij ter nait mit ains warren en t hum stoer muiken.
t Leek Kees ook wel wat. Baaide kirrels trokken heur opschriefboukje tot de buutse oet en begunden lieste te moaken: tied, kentaiken en maark van d’auto könden ze dou zo invullen. Noa n ketaaier harren ze elk n bladziede vol schreven. Man, hier könden ze wel twij moanden mit veuroet!
Dou t tied was um weer noar t bero te goan, was t zo misteg worden, dat ze de veurbie riedende auto’s hoast nait meer zain könden. Loat stoan dat ze nog n kentaiken lezen könden. Deur de mobilofoon brochden ze de man op de meldkoamer op de högte. t Was even stil tot t antwoord kwam: “Stoan joe meschain woaraargens mit d’auto in n stomerij of zuks wat?”
Nee, dat was nait zo.
“Non, kom dan mor gaauw dizze kaande op. Meschain binnen joe gewoon wat oetdreugd en binnen joe dringend aan kovvie tou”. Zie begrepen niks van de man zien geproat. Mor zie wollen wel weer trugge noar t bero. Kees vruig of Herman even boeten stoan goan wol um hum de weg weer op te helpen. Gewoon veur de vaaileghaid. Dou Herman zien deure open dee was de mist op slag verdwenen. De besloagen roeten begunden ook weer helder te worden.