Kaaste vatteg
n Poar moal in de weke goa k noar de sportschool. Umreden k wil der geern n beetje
fesounlek oetzain blieven en doarnoast is t veur de sosjoale contacten ook nait verkeerd. Ain oavend dou k mit n groepke vraauwlu aan bodypump, n aander moal aan spinning en dan nog ainmoal dat k veur miezölf wat aanrommel. Dat lèste het nait veul um hakken hòr. Bin k ook zo kloar mit en dan kìnk doarna wat langer in de sauna. Dat is altied mien belonen noa t sporten.
Non is t mie opvalen dat k der grofweg twij soorten mìnsen zai. d’Eerste, woar of k miezölf veur t gemak ook mor tou reken, binnen de lu dai der gewoon plezaaier aan hemmen um te sporten. d’Aine wat meer as d’aander, mor toch.

t Aander dail bestaait oet de wat meer fanatieken. Dai binnen mit vrezelk zwoare gewichten in de weer. Hemmen voak grode tatoeoaties op d’aarms en zörgen der veur dat heur dikke spieren goud te zain binnen.
n Daarde dail bestaait oet volk dat der mainsttied mor even is. Dai binnen der noa n poar moal flaauw van. Umreden zai hemmen last van spierpiene of zo.
En mit aine van dizzen kwam k aan de proat. In de klaidkoamer. Dou k binnenkwam, luip k noar rechts. Noar de kluisjes mit de hoge nummers. De lege nummers stoan links. k Har bie de receptie de sleudel van kaaste vatteg kregen. Hoog dus. Dai aander was der zeker net veur mie. Hai har zien gewone goud nog aan. k Zee ‘moi’ en hai zee ook ‘moi’. Hai keek mie noadenkd aan en zee: ‘Mag k joe ais wat vroagen? Even n klaain underzuikje’. k Keek hum verboasd aan. k Har aiglieks gain zin in flaauwekul. k Wol gewoon sporten. Mor k nikde toch mor dat e zien vroage stellen kon.
‘Waiten joe, as joe hier binnenkommen, zunder te zuiken, woar joen kaaste staait?’
Hai was n joar of datteg. Zien vedde hoar was stief tegen zien kop aan kamd. Zien brille was meschain wel van zien pabbe west. Dikke hoaren gruiden tot zien neuze oet. En dan zien goud. De bore van zien boezeroen was zo kreukelg, dat mien moe zeggen zol: ‘net of n hond em in zien kont had het’. Zien boksem har e slim hoog optrokken, mor doardeur kwammen zien
widde sokken wel goud oet. n Soort verstreude perfessor.
k Zee dat k aan t nummer zain kon of mien kaaste links of rechts ston. Hoog of leeg dus. Wieder nait. k Wait nait of e der wat aan har. ‘Mor k heb veur joe ook n vroage’, zee k. ‘Ook n underzuikje.’ Hai nikde mie bliede en nijsgiereg tou. ‘Ik denk dat joe allain wonen. Klopt dat?’
‘Joa’ ruip e, ‘ joa, mor hou kommen joe door bie?’
‘Kìn k non nog nait zeggen. Mout t underzuik eerste nog wieder oetwaarken”.
Hai keek mie verbaldereerd aan. ‘Dat mainen joe nait’. ‘Ach nee, man, k begugelde joe ook ja mor’. ‘O… k doch al, zol dai man werkelk zain kìnnen dat k n ainspaanjer bin?’ ‘Nee, noatuurlek nait’.
k Draaide mie um. k Ston liek veur kaaste vatteg. k Heb de man noeit weer zain. Zal toch wel
aine van t daarde dail west weden.