Joargetieden
k Wor wakker, dou mien ogen open.
Ik zai druppels as troanen,
laangs de roamen lopen.
De wind striemt over toen…
en legt de bloumen plat, asof
de zummer ons vergat…!
t Is woar, de haarfst dij komt der aan.
Zo zel het joar noa joar vergoan,
Altied een nij zeizoen in ons bestoan…!!

