Jan de Tippeloar
Op schösstainbozzem bie mien tan Lam ston aaltied n foto van twij manskerels. d’Aine kon k goud thoesbrengen. Was ja mien oomke Jokkop. Dij kerel noast hom op portret was veur mie n vrömde. Baaiden keken je nogal toesterg aan. n Geweer druigen ze in knik van aarm, woar ze n oranje baand omknupt haren. Twij gezworen kammeroaden oet leste Wereldoorlog. Tiedens dij oorlog haren ze n hoop mitmoakt, wazzen nait veur n klaaine vervoard. Deden alles wat movven verboden haren. Gain meens kwam heur tenoa. Wazzen in stoat dij persoon n schot hoagel deur pense te joagen. Niks heuren en niks zain, was t devies in dij joaren. Soamen haren ze t doan tot haail van t goie volk en last van onderdrokkers.
Wazzen der levent en wel deurrold, mor wazzen nooit groots op heur doaden. Vanzölfs wissen lu aal laank dat oomke en zien vrönd bie undergrondse wazzen. Veur heur vaaileghaid haren ze snoater op slöt draaid. Zel wel zo wezen! In werkelkhaid deden ze heur ‘zoakjes’ in t uterste geniep. Ook veur heur gold; heuren, zain, mor veuraal zwiegen. Vijand luustert ja mit. Nou wait je nog nait, wel dat lutje kerelke noast onze grode oomke Jokkop is. k Zel joe oet dreum helpen. Dat was Jan Riepmoa, biegenoamd: Jan de Tippeloar.
Overal en naargens kwam je hom in oorlog tegen. Talrieke woapenfaiten kon je op zien noam schrieven. Veur duvel en zien moer nait bange. n Kerelke oet ain stok. Hef in oorlogsjoaren op zien körde pootjes n bult kilometers oflegd en hail wat zolen versleten. Noa bevraaiden het e pebaaierd droad van t leven weer op te pakken, mor dat is hom mishottjed. Sneu, dat er noa de braand van heur verwachtens zo waaineg oet stro kwam. t Leven hernam zoch, krek of der niks beurd was. Elk dij oet zien schoelhoukske kwam bleus weer op trom. Aal ellend wollen ze zo rad meuglek achter zoch loaten. Nait achterom kieken, mor veuroet. Wat west is, doan is, beurd is, stoppen ze in t vergeetboukje. Opbaauwen wat er vernaild was. Veur t aner haren ze gain tied. Elks vuilt aigen sores ja t slimste. Ook Jan de Tippeloar wer vergeten. Haar vraauw noch kuken en is in n poar joar tied wegkwiend van aargernis om wat der nait beurde. kHoantjekraaiers van veur oorlog namen t rouer weer mit verve ter haand en deden krek, of der niks beurd was. Gain meroakel, dat n haile zooi bainen namen noar Canada of Austroalië. Nou bieltjesdag oetbleven was, smeten ze heur bieltje dele en namen kuierlatten. Jan bleef op honk, in t hoeske van zien moeke zoaleger. Ainzoam en verloaten is nait woardeerde Jan tippeln goan noar t laand, woar t aiveg vree is. Gain zörgen, gain pien, gain nieds op romtommelderij van aandern meer binnen.
