Invesieve eksoten
Gele wolk gifgas kwaam aargens heer. Stoffeg koedelde hai over laand en moakte alles wat oamde dood. Stilleghaid dij wie allaank ontkomen bennen mit us moterlewaai, is weer totoal. Graauw is weer daip, nait laanger kepot ropt deur us elektrieke lichten.
En din bennen doar swoare störms dij wie tegenswoordeg hebben mit klemaatopwaarmen. Somtieds hebben dij al hoast orkoankracht. Dij bloazen bomen omdeel. Dij blieven liggen, dwaars over Lammerweg. Gainain is doar om dij uut te rakken. Moakt ok niks uut, want gainain ried meer op Lammerweg. Bomen valen om, plat op grond, deur dak hìn, over n perkeerde auto. Dij blieven liggen en rötten langzoam vot.
In dat noargeesteg lege laand griepen invesieve eksoten heur kaans. Chinese wolhaandkrab swobbelt massoal tegen strul Ruten Aa op. En Westerwolle roakt altied meer overgruid deur n aandere eksoot. Laangs grond kroepende stroek mit haarde doornstiekels. Wolhaandkrab het gain muide mit heur. Mit zien scheren knipt hai stiekels of. Zuugt mit smoak witte sap op dat doar uut drupt.
Dij rukken op. Stroek kruupt overaal hin. En kraben eten alles. Bikseln van al dij kedoavers. Manskraben sloagen mit heur scheren om lekkerste vreten en om vraauwlu. Dij telen zok eksplesief an. Altied meer holen groaven dij in kaanden. Dieken zakken in. t Regent veul en haard. Ruten Aa stiegt hoog, zet meelaanden under wotter. Doar wimmelt t van wolhaandkraben. Waarkzugteg bainen dij, swobbeln rond.
Op laand berekken dij over verloaten Moddermanspad olde vesten Bourtange. Gainain is doar. Doornstiekelstroek klimt al tegen staaile walen op. Dij goan hier en doar instörten deur holen van kraben. Kanons binnen schaif zakt, valen om. Löze roamkezienen klabbern in wind, ruten breken. Gainain is hier, allenneg kraben en doornstiekelstroek. Dij gruit al mor hìn, tegen gevel van ‘s Laands Huus op. Vlocht zok in rouen van meulen.
Mor toch, midden in de vesten. Docht joe dat joe noe alles had hebben, staait doar opains n wolhoarege neushoorn, gemoudegd kaauwend op n sliere stiekelstroek. Dij smoakt hom best. Klimmen joe op wale om uut te kieken over natte horezon , din groast doar opains n kudde wisenten. En dij trumpeterie uut richten van Bakovensweg: klinkt dij nait as n wolhoarege mammoet?
Dollerd haar inbroken tot bie Wedde. Apmoal deur stiegen van zeespaigel , klemoatopwaarmen. Mor wacht noe es even. Dat kin helemoal nait. Dij wolhoarege neushoorn, wisent, mammoet waren hier in d’ iestied. Dou was t juust kolder, nait waarmer as noe. Wat hebben dij den hier te zuiken?
Tja, bie zoveul raampspoud touglieks worren dingen aans. Aans as wie altied annomen haren. Wat moakt t ok uut: minsen dij zeggen dat t nait klopt bennen doar nait meer.
