Haarm op stoul…
Moeke lag in t zaikenhoes; t was oarig slim mit heur en ze mos der ook n tiedje blieven en dus mos ik as jonkje van 8 joar moar zo laang bie opoe en opa in hoes, want pa mos ja waarken.
Op Zoaterdag mog ik dan miet pa mit noar hoes en s noamiddags ook eevn bie moeke kieken.
Op weg noar t zaikenhoes bie pa achterop fietse, in Ebbingestroat in Stad, zee pa inains: ‘ik krieg trapper zewat nait meer rond, wat gait dat joa stoer’, moar ja, dat was ook logisch, want ik haar vout tussen de spoaken kregen.
Haile enkel was kapot en bloud luip der oet.
Touvallig woonde pa zien neef, dei was dokter, in Gelkingestroat en dus doar gauw noar tou, moar ja, dei was netuurlek nait toes.
Den moar gewoon deurfietsen noar t zaikenhoes an Hereweg, mossen we ja toch noar tou veur moekes bezuik.
t Was nait zo slim as t der oetzag, dou bloud schoonmoakt was, n dikke glieve en veul rauw bain, moar verder niks stukkend.
n Mooi lapke der om en t was al hoast weer beter, moar der op loopn, dat kon ik votdoadelek nog nait.
Dus pa brocht mie weerom noar opoe en doar zaten wie dan.
Opa was al joaren invalide en bie mooi zummerweer brocht opoe hom noar benee, zette hom op stoul veur deur zodat hai wat te kieken haar. Nou most t oale mens mie ook nog noar beneden droagen en op stoul zetten. Doar zaten wie den: tweimoal Haarm op stoul veur deur. Bekieks haarn wie wel en ansproak ook genog en verder vermoakten wie ons mit ofstreupen van zulverpapier veur aktie van Dr. Denker. (n Poar joar loater kreeg opa doar zulf ook n invalidenwoagentje veur).
Gelukkig moar dat et n mooie waarme en dreuge zummer was, aans haarn wie heule doagen in hoes zittn mottn te “mensk aarger die nait’n”, nou konnen wie mooi genieten van t mooie zummerweer.
