Gijzeling op de boerderij…

Pa en moe hadden n akkerbouwbedrief en doar komt maistied nait veul vai veur. Mor vlees was duur veur n groot gezin en den was t oardig stuk goedkoper as je wat op aanwas hadden.
Pa haar n lutje bolle kocht en dij kwam aan de stikke in t appelhof. Aal doage even n stukje verstikken en zo of je ja ook gain gras maaien.
Kinder vond t mooi. En zoas alle daaier dij klain binnen, ruip ook de lutje bolle gevuilens van tederhaid op bie de kinder. Hai mos n noam hebben, want aans heur je d’r nait bie in de femilie.
Noa laank beroad was de keuze moakt. Kobus mos hai haiten. Kobus muik t nait zoveul oet, as hai zien gras en zien biks mor kreeg. Kinder gruiden mit Kobus op en Kubus gruide net zo haard mit.

Dat Kobus zien leste rustploats de diepvries worden zol, doar laggen de kinder nait wakker van. Zai wozzen nait aans. Partij van de daaier was d’r in dij tied nog nait en och, as je doar mit groot worden den moak je doar nait zo’n drama van.

Noa n haalf joar was Kobus n stevege bolle worden. Hai stond nog aal aan de stikke, al was de kette wel wat dikker worden.
Aal doage Kobus even verstikken en zo bleef t gras in de appelhof mooi kört. Maistied dee pa dat, mor kinder wozzen ook wel hou dat mos.
Ze wazzen ja ook gain lutje kinder meer, beetje tussen t toaveloaken en servet in, mor mit helpen op de boerderij was ja nog noeit ain minder van worden, volgens pa.

Pa en moe gingen nait voak vot, mor op n mooie dag in juni, wazzen ze nuigd om mit vrunden n dag oet te goan. Kinder konden zuch wel redden. De oldsten wazzen ja al 16 en 14. Moe haar t eten zover kloar staon, zie huifden dat allenig mor even op te waarmen. Magnetron was d’r in dij tied nog nait, mor t ging ook meroakel in de pankoukspane. Mit n beetje melk d’r onder was mous ja nog smoakelker as de dag dat t moakt was.
Slim vonden ze t ook nait om ain dag allenneg te wezen. Den hadden een ze ja wat vrijhaid en welke puber wil dat nait geern.

Hikkerhakkerderij kregen ze onder mekoar nait, want as pa en moe d’r nait wazzen, den waren ze toch n stuk meer verantwoordelk as aans.
Mous smuik heur lekker oet de pankoukspaane en dou ze de pudding net achter de koezen hadden, zee ain van de kinder; “Wie mouten Kobus nog verstikken.”

Zo gezegd zo gedoan. Baide olsten, Fenneke en Greetje gingen noar t appelhof woar Kobus heur al bliede tegemuide kwam. “Joa, mien jong, wie binnen d’r al hör, wie zellen die es even weer lekker fris gras geven”, zee Greetje. Ze trok de stikke oet de grond en Kobus luip gedwee mit heur mit, net of hai het begreep.
“Wat is t ook n laiverd he?”, zee Greetje en aaide Kubos over de kop. Ze pakte Kubus bie zien helster en hai luip as n hondje mit heur mit.

n Eindje verder wol Greetje de stikke weer in de grond sloagen. Doar broekte pa altied de dikke veurhoamer veur dus dat mos heur ook wel lukken.
Ze zetten de stikke in het gras en Greetje sluig twij moal roak mit de veurhaomer. Mor dou heurde ze heur zuster roupen: “Kiek oet! Kobus komt op die òf!”

t Was woar. Kobus, dij laive Kobus dij altied zo volgzoam was, dij zag kennelijk zien kans schoon over de baide wichter. Het leek wel of hai n tieke in de kop har…
Net as in de stierengevechten in Spanje begon Kobus te snoeven en te briezen en sluig mit zien veurpoten in het gras.

“Wegwezen!!”, ruip Fenneke en Greetje luit de veurhoamer vaalen. Nait de duvel zat de de baiden op de hakken, mor Kobus. Hai leek wel n bolle mit n persoonlijkhaidsstoornis. Het was asof hai in de verte n rooie lappe zag woar hai beslist noar tou mos. Hai buulde achter de baide wichter aan.

Wichter vlogen richting de achterdeure van de boerderij, mor konden net de bochte nait op tied kriegen. Konditie van de wichter was goud, want noa nog n haalf rondje om de boerderij laggen ze toch n poar seconden op Kobus veur. As d’r sportverslagever bie west was het commentaar as volgt west:

“Kobus ligt op veursprong, hai nemt de bochte zuuver schaarp. Het wel wat last van tegenwind en stoande obstakels. Hai het d’r zin aan. Hai stait op schaarp. De andere dailnemers van dizze wedstried loaten zuch nait kennen en goan veur de medallie. De officiële tiedwoarnemen is 4 seconden in t veurdail van de wichter… Mor Kobus let zuch nait kennen. Hai pebaaiert revanche te nemen. Hai wil in de slötetappe nog de achterstand wegwaarken. Het het nog nooit zo spannend west! Wie genieten van dizze stried! Wichter loat zuch nait kennen en goan de eindsprint in. Ze geven alles wat ze hebben. Kobus dut nog ain poging. Hold hai de race vol? Het wordt ‘de dood of de gladiolen’!”

Poestend en stennend kwamen ze net n seconde eerder weer bie de achterdeure dan Kobus. De aander kinder hadden inmiddels Greetje en Fenneke om de boerderij hín vlaigen zain en deden de achterdeure vast open. Baaide wichter vuilen boeten oadem noar binnen en ze hadden nog mor net de deure achter zuch dichtdoan of Kobus ston al broezend deur t glas te kieken. Roam besluig van zien haite oadem.
Wichter vuilden mekoar schraimend in de aarms en hadden woarlijk het gevuil dat ze de dood in de ogen keken hadden.

Kobus docht doar aans over. Hai was vergreld tot aan zien bolleteunen. Dou deure nait open ging muik hai rondjes op de stoepe veur de deure. Hij snoof en kraabde mit zien veurpoten over de tegels en ging de aanval in. De bromfietse van ain van de wichter mos het ontgelden. Konus reageerde zien agressie op de Puch of.
Zinloos geweld was in dij tied nog nait zo bekend, mor Kobus kon het wel oetvonden hebben. Briesend en snoevend sluig hai de poten tegen de gruine Puch aan woar Greetje zo gek op was.

Kinder wozzen zuch gain road. Doar zatten ze binnen mit n dolle bolle bie de deure dij het mor zo nait opgaf.
“En nou?” reerde Greetje. Kobus staait veur deure, ik mout nog weg vanmiddag en wie duurfen nait meer noar boeten!”
Fenneke wos road. Mobiele telefoons wazzen d’r nog nait, dus pa en moe bellen was gain optie.
“Bel de buurman!” zee ain van de aander kinder. Zo gezegd zo gedoan. De overbuurman wuir belt en dij nam gelukkeg op. “Ik kom d’r aan” zee hai. Hulde aan de noaberhulp!

Even loater zaggen ze buurman mit n dikke stik in de haand aankomen en of Kobus nou onder de indruk was van zien boerencharisma of dat hai zat van zien spelletje was, dat ken ik joe nait vertellen. In dizze tied zollen wie ja hoast dinken dat de buurman ain bollefluusteroar was. Feit was wel dat Kobus zuch gedruig as n lammetje. Hai luit zuch kaalm laaiden naor d’appelhof woar buurman hom rusteg aan de stikke vastzette.

Het liekt mie persoonlijk een slim muilijk geval veur n daaiernpsycholoog. Wat zol Kobus toch in de kop komen wezen? Was t frustroatie of was dit gewoon simpel bolle gedrag? Tot op de dag van vandoage hebben ze doar gain antwoord op kregen.

Nou hoop ik vanzulm dat leden van de partij van de daaiern hier nait aanwezeg is. Want het geval wil dat Kobus zunder tussenkomst van Bram Moskowitz schuldeg bevonden en veroordaild is. De rechters binnen nait wroakt mor de doader zulf wel.

Omreden dat wie ook gain slachtofferhulp bie de haand hebben zel ik joe de details verder bespaoren.

Mor wat is nou de les van dit veurval toch west? Ie mouten joen tegenstander nait onderschatten, ook al dut hai nog zo laif en kennen ie hom van kinds òfaan.

Het zel noeit n spreuk worden dij de Dikke van Doale hoalt mor ik ik geef hom joe groates mit:
n Stukje vlees van slager Hemmen of Wiebrands is nait zo gevoarlijk as n bolle in de toene.

Overigens, Greetje is al joaren vegetoariër… Moskowickz zol zeggen dat er een causaal verband bestaait tussen Kobus zien actie en heur vegetoarische leven.

Ik leuf dat wie mörgen gewoon mor weer n kippepootje eten…