Genesis 2
En as je noar t oosten keken, din zagen je n grode widde paddestoule hoog in de locht. En keken je noar t westen, din leek dat net n spaigel: ook hier n hail grode wolke.
En Hai zag dat dit nait goud was.
Mor wat kon E doun tegen wat de mensen deden?
Zai haren hail zien Schepping noar de blik- sem holpen. Zokzulf haren zai te gronde richt.
Hai haar der traauwens schoon genogt van.
Wel wait, as de mens zulf nait ingrepen haar……
En der was gain leventeg wezen meer. Gain mens, mor ook gain daaier meer.
En Hai wachtte. Wachtte tot alles weer tot stof worden was, doar Hai t oet moakt haar.
En dou alles weer tot stof worden was, zat Hai op zien troon en keek.
En dochde.
Over hou of t vrouger west was. Hou of Hai, laank leden, d’eerste mens schoapen haar.
Wat n miskleune was dat west.
Hou was t zo wied kommen? Wis en zeker lag t aan dij grode hazzens dij de mens heersen luiten over ale schepseln.
Hai haar n mens moaken motten zunder hazzens.
Nó was t te loat.
En Hai zat. En Hai keek. En hai dochde noa over hou of t wezen kind haar, as ….
Mor ja, as was verbraande törf, haren de mensen aaltied zegd.
De lesten haren hail nait waiten wat of törf was.
Misschain haren zai doardeur heur respekt veur de Schepping verloren.
As n mens zien oorsprong nait wait, din wordt e n vrumde ….
Mor netuurlek, de mensen zagen heur aigen oorsprong nait meer in d’eerliekse eerde. As Hai der nó veur zörgd haar, dat zai dat hol den haren, dat gevuil van aine te wezen mit d’eerde.
Mor ja, deur zien hazzens kon de mens dingen oetvinden, woardeur hai de klaai vergeten kon.
En der kwam n gevuil van hoop over Hom.
As Hai nó ais n mens moaken zol dij nait in stoat was deur zien oetvindens de klaai te vergeten, din zol dizze mislukte experiment misschain nog n kans van sloagen hebben.
Hai zag t al hailendal veur Zok: de mens op zien knijen in de zwaarde grond, weer waarkend veur zien bestoan.
En Hai nam n haandvol klaai.
