Even op (Pieter)pad (5)
t Pieterpad is n mooie wandelroute dwaars deur Nederland, dij lopt van Paiderboeren in Grunnen tot aan de Pieterberg in Maastricht. Ik heb n poar doage van de zummervekansie oettrokken om n dail van dizze wandelroute te lopen.
30 juli Hoch Elten – Millingen 12 km
Dit zel n echt tropische dag worden: meer as 30 groaden! Wandeln begunt bovenop de Elterbaarg in de bozzen. t Gaait richten Rijndal. Dat betaikent dat dommee de bozzen opholden, om de Rijn ligt ja tuzzen dieken en bozzen binnen doar nait. Boetendes zai ik vanòf Belvedere, n oetkiekpunt boven op de baarg, de rivier deur n vlak en koal landschop stromen. Ainmoal beneden is t inderdoad in ainen òflopen mit de bozzen: t dal is open en tot aan Millingen zel k onder n verzengend haite zunne lopen mouten. Over de rivierdiek gaait dizze etappe. Der is waaineg te zain, zol je dinken. Mor dat is nait woar. Op n rivier is aaltied veul verkeer, van lutje speedbootjes tot aan volgeloaden Rijnoaken en luxueuze cruiseschepen. En doarnoar kieken verveelt nooit.
Diek staait vol mit de mooiste bloumen. Noast de sangen vogelwikke, de witte laandjebloumen en de gele rolkloaver zai ik n cycloamrooie wikke, woarvan ik de noam nait wait, de blaiksangen sokkeraai en rooie kloaver. Ook is der de röze akkerpispot, t geel boerenwormkruud, doezendblad en netuurlek de brannekkel. Der binnen vanzulfs ook planten as de smale weegbree, knoopkes en de botterbloume. t Is staarvenswoar n lust veur t oog en ik realiseer mie dat dit t veurdail van lopen is. As je op fietse binnen, zai je bloumkes rap veurbieschaiten, mit auto zai je ze hailendal nait. Boetendes kin ik nó zo of en tou n bloumennoam opzuiken in mien lutje gidsje. Om ik kin dij bloumennoamen ja ook nait aalmoal oet de kop!
As ik de Rijn zai, mout ik teroggedinken aan ons Moezelvekansie van joaren leden. t Moezelgebied is hail òfwizzelnd. Der liggen hail lutje dörpkes, mor ook veul grotere ploatsen. Je kinnen heerlek rusteg aan d’oevers langes wandeln, mor je kinnen der ook veur kaizen n flinke baargwandeln te moaken. Dij kin je op de campingploatse begunnen, om t dal is smaal. Wonderliek vin ik altied dat je, as je op de hoogvlakte aankommen binnen, nait meer zain kinnen dat je op n baarge lopen. t Laand is din vlak en der wordt gewoon waarkt op d’akkers. Pas as je weer dele mouten noar t dal, bliekt dat je joe op n baarge bevinden. Ik kin mie veurstellen dat lu vrouger, dou minsen nog nait raaizen deden, hail nait wozzen dat ze op n baarge wonen deden.
Wandeln in de brandende zunne is muideg. Aan t inde van d’etappe bin ik kruuslam. Terwiel dat k der toch mor 12 kilometer opzitten heb. Mor elke kilometer telt mit zo’n tropische hette wel dubbel! Hier aan de oever van de Rijn holdt mien oaventuur op. De volgende stokken Pieterpad zel k, net as de veurege stokken, weer soam lopen mit mien vraauw. Allenneg lopen kin hail mooi wezen: je binnen òfhankelk van gainaine, hebben alle tied van de wereld om te bekieken wat je schier vinden en je kinnen joen aigen tempo bepoalen. Mor ik vin soam lopen toch ook hail mooi. Allenneg is ja echt mor allenneg.
