Even fietern

Bats! Deur van schuurtje smakt dicht. Wordt n fiets tegen aander fietsen smeten. Moeke kikt op van heur bouk. Vaaier uur, dat mout Lizan weden. Wordt wat op t aanrecht smeten en koelkastdeur gaait lös. Joa, Lizan. n Glaas sap in haand, gript op toaveltje in koekjestrom om en ploft deel op baank.

“Moi.”
“Moi. Tjongejonge, braand? Kikst ofst hail wereld wel verroppen kinst.”
“Grode klootzakken binnen t. En din zeg k t nog netjes. Wat n schlemielen.” “Nounounou, wat n grode woorden ja weer.” Moeke legt t bouk op toaveltje.
Lizan klokt t glaas in ain moal achter in haals.
“Pieter. ‘k Wil die best wel even fietern’, zee e. Hai dee aarm over mien scholder en kneep mie in n borst. k Heb hom geliek oet de dreum holpen mit n elleboog in zien ribben. Aander jongens mozzen schoapachteg laggen en wichter duren niks zeggen. Ik bin der onderhand kloar mit. Ik krieg hom wel.”
Moeke heurt t verboasd aan. “Paas mor op, doe. Mor woar was dat din. Op schoul?” Lizan gript nog n koekje. “Noa schoultied goan wie voak even mit ons vieven noar t Noorderplantsoen. Eefkes bieproaten. Doar hangen ook haitied wat jongens rond van schoul. Wordt blowd en zukswat. Twij wichter kriegen voak wat te blowen. Dij hebben t al ais mit n stuk of wat jongens doan. Ain jong, Pieter is zestien en speult wat boas en Chris kropt hom as bosschoppenjong in de kont. Aandern binnen mitlopers. Dikke kroepers.”
Moeke pakt heur kopke en wil nog thee. “Nou, din gaaist doar toch nait meer hìn.” “Ik huif mie toch nait votjoagen loaten deur van dij grootbekken en hufters.” Lizan komt in t ìnne. “Fietern …. loat mie nait laggen. k Goa noar boven, leren.”
Op sloapkoamer smit zai tas op t bero en lopt eerst noar koamer van Marion. “Moi. Leren veur tentoamens?” Lizan wist op bouken. “k Heb n vroag aan die.”
Marion kikt op. “Joa tentoamens. k Stoa der goud veur, hur. Mor vroag es.” “Ik wil even n haand vol kepotjes van die.” Marion let pen valen en kikt heur mit grode ogen aan. “Watte? n Haand vol kepotjes? En ik zol dij hebben? Wat mekaaiert die.”
“Mekaaiert mie niks, en nou nait onneuzel doun. Of binnen dat gimmestiekoefeningen astoe hier mit Kees hoeswaark ligst te moaken op bèr.
Kerel. Aal dat poesten en stìnnen.” Marion wordt rood om kop. “Is dat te heuren?
Dat mainst nait. Echt?”
“Joa, mor ik wil t apmoal nait waiten. Kepotjes haar k om vroagd.” Lizan holdt haand op. “Wat wilstoe doar din mit.” Marion rommelt wat achter in loa van n kastje. “Is vief genog?” “Joa, zat. Krigst heur wel weerom. Oei, ook gonnent mit n smoakje, zai ik ja.”
Marion is aan haals tou rood. “Lizan! Opholden. Wilst gain domme dingen doun? Bist nog mor vattien. Paas op hur. n Ongeluk ….” “…. zit in n luddek drupke, dat wait ik. Moak die mor gain zörgen.” Lizan rokt even aan pakjes. “Hmmm, eerbeien ja. Mit slagroom?”
Marion dut vingers in oren. “Der oet!”

Jongens binnen der al as wichter aankommen aanderdoags. Lopen gonnent te speren en drok te doun. Op grond kwittjen en drinken oet blikjes energy drank of oet aanderhaalfliterspakken goudkope sap. Wat toch n zielege mannetjes denkt Lizan. n Poar wichter kroepen bie gonnent op schoot. Handen grabbeln geliek onder truitjes en bloeskes. Lizan wordt ter roar van en lopt op Pieter òf. Even vuilt zai twievel, din pakt zai hom bie aarm. “Kom, even fietern.” Zai let hom n haand vol kepotjes zain en trekt hom mit noar grode rhododendronbozzen. “Magst ain oetkaizen.” Hai wait nait wat of e der aan het. “En joe maggen der noa.” Lizan kikt en wist noar aander jongens.
Chris staait te huppen en te springen. “Ik wil twijdes, ik wil twijdes.” Wichter binnen stil en begriepen der niks van. Lizan verdwient mit Pieter achter stroekerij. Hai schuttert wat en het aarms slap laangs t lief. Nou deurpakken, denkt Lizan en moakt hom raim van boksem lös en dut rits omdeel. Heur haand schut in ain roam deur bie zien onderboksem in. Hai is der kloar veur vuilt zai en gript hom mit volle voest bie de zak en knipt. Twij zaachte baaltjes rollen even in twievel hinneweer en kniepen din bie nkander laangs. Zai kinnen gain kaant oet. Din draait zai voest n haalve slag en knipt mit ale kracht dij zai het. Floep, vot is n baaltje en vot is d’aander ook. Jongens en wichter aanderkaant t gruin heuren ain bölken en loeien. Liesters holden op mit kwedeln en hanska’s vlaigen verschrikt oet bomen. Op t Groot Maart mouten zai t wel heuren kinnen. t Geloei gaait over in aanholdend kokhaalzen en spijen. t Komt vèr weg, onder tou tonen oet. Lizan komt oet boskes. “Volgende. Kom Chris, nou doe.” Zai lopt noar hom tou. Chris bedenkt hom dat t al loat is en hai neudeg noar hoes mout. “Nou, wel din?” Lizan lopt noar ain van aander jongens en gript hom bie d’aarm. Hai ropt hom geliek lös. Zai goan stief bie nkander stoan. Pieter komt wiedbains aanstroekeln oet boskes mit bragel dik veur de knijen. Twij pakken hom elk bie n aarm en zetten hom op t baankje. Hai slagt mit t lief veurover en spijt hom over zien stoere sportschounen. Verbiesterd kieken zai hom apmoal aan. “Nou, as gainain zin meer het …. Willen ie echt nait?” Lizan trekt scholders op en baargt kepotjes weer in buus. “En nou nooit weer aankommen veur te fietern hè. Stelletje zakkewassers.” Zai kikt wichter aan. “Kom, wie goan. Proaten wie aarns aans nog wel even wieder.”

n Dag of wat loater vaalt Marion sloapkoamer binnen van Lizan. “Wat hestoe ommaans had? Hail schoul prat ter over. Wat n stunt. Dij Pieter en Chris waiten nait hou of zai kieken mouten. Doe hest heur mooi veur lul zet. Geliek n veurbeeld veur aal dij aander sukkels. En wichter duren nou van heur òf bieten.” Lizan gniflaagt en pakt kepotjes oet loa van t bero. “Asjeblieft. Hest heur weerom. Dust wel verzichteg? Mor best lekker, even fietern.”