Echo van mörgen
As aaltied is de dichter
Mit woorden in de weer,
En meer nog mit de beelden
Dij hom doaglieks veur ogen stoan.
t Wordt hom wel es te veul,
Aal dij beelden dij spoken deur zien kop:
Vin der mor es woorden veur,
Zunder dat je der genoadeloos in verzoepen.
Toch dut e elke dag zien gloeiende best,
Want hai wait dat zien lezers
Op mementen dat t der echt om gaait
De woarhaid ontdekken willen,
Verstoan willen woar t aalmoal om draait.
t Binnen woorden dij de dichter vandoage
Opborreln let uut zien binnenste bron,
Woarin de lezer alvast de echo van mörgen kin heuren,
Want de dichter, hai leeft ja aaltied n dag in t veuren.
