Dreumen van de vrijheid
Noa een lange dag van zwoare arbeid is t oavend. We hemmen wat eten had, nou ja eten. Een dreuge homp brood en een komke vol woatereg spul wat ze doar soep noemen.
We zitten met apmoal vrauwluu ien n barak ien kamp Ravensbruck. Ik bin hier nog moar n kort zetje omdat ik oppakt bin terwiel ik met t verzetswark bezig was. Bonkoarten rondbrengen ien de buurt bij minsken die onderduukers ien huus hemmen. Het was n heule zet goedgoan en volgens radio Oranje kon de oorlog niet lang meer duren want de geallieerden rukten op, richting Noord Nederland. En ik was jong en stark en heb heel wat oaffietst deur t heule Westerketier en sums nog verder. K Heb ok wel leutje Jeudse kiender van de trein hoald en heb ze votbrocht noar pleeggezinnen. Hoe was ik doar zo ien verzeild roakt? Toen de oorlog een poar joar kregen alle jonge mannen n schrieven van de Duutsers dat ze ien Duutsland warken mossen veur de Arbeitinzatz. Heel veul binnen niet goan en gingen onderduuken. De minsken die ze onderdak gaven hadden niet altied genoeg eten veur elk en een. Der werden overvallen pleegt op distributiekantoren en doarnoa werden de bonkoarten verspreid en dan mossen ze nog votbrocht worden.
Eerst werd ik noar Stad brocht noar t Scholtenhuus en doarnoa werd ik noar kamp Vught brocht. En noa een korte tied werd ik, met nog veur meer vraauwluu, met de trein noar Ravensbruck brocht.
Wat n lange reis en woar we noar toegingen wisten we ok nog niet. Zunder eten en drinken moar doar had ik heulemoal gien last van. En t harde warken ien t kamp kon ik ok goed volholden. Dat wol ik ok want ik wol groag weer noar huus toe en dat hoalde mij op de been.
We hadden geluk dat we met alle Nederlandse vraauwluu ien een barak tercht kwamen moar der zaten der ook al n nust en de ruumte mos verdeeld worden. Der stonden apmoal stoapelberres en ik har geluk dat ik bovenien leggen kon. Veul krimmeneerden nog al wat. Ze waren bekoaf moar veural hongereg. Ik vond t wel wat vrimd dat ik doar hielemoal gien last van had. Ook kloegen ze over de kolle maar doar har ik ok gien last van. We proatten over van alles en nog wat. Wat we doan hadden en woar elk en een votkwam. Der zat ok n jonge vraauw, n Jeudske moar dat wizzen ze doar gelukkeg niet. Ze har een andere noam aannommen en zat ok ien t verzet. Op heur persoonsbewies stond dat ze Tinie de Jong hiet moar ien t echt hiete zij Sarah Cohen en kwam uut Amsterdam. Ien t begun verproatte ze zich tegen mij mor ik har heur beloofd dat k niks zeggen zol. Want das was veuls te gevoarlek.
Op de duur ging t licht uut en gingen we sloapen. Wel har dat docht, ien n koale, vieze barak en t was winter en t vroor wel tien groaden. Moar ik kon t gelukkeg warm hollen har nargens last van. Ik hoopte dat ik weer n mooie dreum zol kriegen over vrede en dat ik weer gewoon thuus zol wezen en weer gewoon vrij leven kon.
Halverwege de nacht heurde ik n gebrom, vliegtuugen vlogen over noar Duutse steden woar ze bommen gingen uutgooien. Dat docht ik tenminste moar een vliegtuug vloog dizze kaant op want t geluud werd steeds starker. Doar werd ik wakker van, ja echt wakker. Ik lag noamelijk niet ien n barak moar thuus ien mien eigen berre noast mien eigen man die lag te snurken! Ik gaf m optoater en werd weer rusteg. Ik viel gauw weer ien sloap en joa mien dreum van eerder ging weer verder, ik lag weer op berre ien t kamp. ’s Mörgens al hiel vroeg ging der n sirene oaf en mossen wij snel op t appel kommen. Piep, piep, piep, pieppppp. t Was al weer zover. Ik klom, half sloapende weg noar beneden van de brits oaf moar met mien voeten roakte ik al snel de grond. En het piepen ging moar deur. Totdat ik goed wakker was en het bleek dat ik nog gewoon ien mien eigen berre lag. Vandoar dat ik t ien mien dreum ok niet kold har en k har ok gien last van honger want ik had ja gewoon warm eten had.
Wat ik docht dat de sirene was, dat was mien wekkerradio die ik de veurige oavend iensteld har.
De heule dag bin ik met die dreum ien de weer west terwiel ik ondertied gewoon de dingen deed die ik doen mos.
Ik bedocht mij wat n veurrecht het is dat we hier vrij leven kinnen. Leven ien n vrij land. Moar toch kin t zo moar weer gebeuren net als op andere plakken ien de wereld. Wat betreft de vrijheid binnen der nust minsken op dizze wereld die groag met mij ruilen willen. Die leven ien oorlog, worden vervolgd en worden opsloten omdat ze anders binnen wat betreft geloof, oafkomst enzovoort.
En wat betreft mien dreum….. ik was slim bliede dat t moar een dreum was!!