Dou mien ollers twaalf en haalf joar traauwd wassen ien 1930

De dag dat mien ollers, ien de crises joaren, twaalf en haalf joar traauwd wassen, zel ik noeit vergeten.
Ik was nog nait zo old, misschain ain joar of zeuven. Mor dag staait mie nog ien geheugen of t guster gebeurd is.

Voader was gruinte kweker en hai ging twij moal ien week mit zien hondekarke mit gruinte noar n aaner dörp om zien gruinte oet te venten.
Hai ging den smörgens vro al vot en kwam den soavends om n uur of zes weer thoes.

Ik dink dat voader net zo blied was as t hondje as ze weer thoes wazzen.
Hai mog nait geern venten en was laiver ien grond aan t vrouten.
Mor ja het mos gebeuren want wie wassen mit zes leutje kiener en den komt der wat kieken.
Olste was nog mor net 11 joar.

Loader bennen der nog vaaier bie kommen, mor dij hemmen t feest van twaalf en half joar traauwen dus nait mitmoakt. Nou ze hemmen wat mist.
Zo als ik al zegt heb het was ien de crises joaren 1930. Der wassen ien dij tied meer loezen den sìnten ien omloop.
t Was bie ons den ook nait roem mit sìnten mor moeke onnaierde dat wie mossen veur dizze gelegenhaid mor n gebakje hemmen.
Voader mos ze mor kopen bie bakker ien dórp woor hai vente.

Wat wassen we blied dat wie n gebakje kregen, dat haar wie ja nog noeit had.
Wie haren ze allenneg mor zain bie bakker ien oestalkast mor pruifd har wie ze nog noeit.
Jonge, wat wassen wie blied. Zingend ging wie noar schoul en aan ons kammeroaden vertelden dat wie vanoavend n gebakje kregen. Meester mos t ook waiten.
Wat is dij dag langzoam verbie goan. Snommerdoags oet schoul mos wie zo tennoasste bie nog zo’n twij uur wachten veur en al eer voader thoes kwam.

Om vief uur begon t woader ons al om tannen te lopen. Kwam voader nou mor.
Mien olste bruier luip noar grode weg tou te kieken of voader der al aan kwam en hai begon mit arms te zwaaien.
Joa heur, voader was ien aantocht, mit gebakjes zo wie dochten teminste. Joa, doar draaide hai ree op. Wie stonnen te tribeltjen bie hoes.
Konnen sikkom nait wachten dat hai hondje veur kar vot dee.
Dou dat gebeurd was ging voader noar zien bakje woar hai zien snibbel en kovvie ien mitnam.
Hail langzoam trok hai bakje noar boeten en wie allemoal op tonen te kieken hou groot of gebakjes wassen.
Voader huil hail verzichteg n grode broene puil oet bakje.
Wie dochen al ‘doar zitten gain grode gebakjes ien’. Wie stonnen zo wat te kwielen zo’n zin haar wie der ien.
Wie mit voader en puil ien hoes. Moeke mos t mor verdailen.

Moeke keek al wat schichteg dou ze puil aannam van voader en wie ons mor om mond slikken.
Lekker jonges n gebakje.
Mor wat kwam oet puil? Ain haile bult kantkouk.
“Hai Kees”, zee moeke, “hou kons dat doun”.
Wie trokken allemoal n gezicht as hond dij achter zien aigen begroafenis aan luip. Eerliek woar.

En doardeur vergeet ik noeit de dag dat mien ollers twaalf en haalf joar traauwd wassen.