Dikkedakken
Der binnen van dij doagen, dat je echt zin hebben om es flink wat aan te pakken. Dit was zo’n dag. Wat nait zo voak veurkomt, was gebeurd. Wie hadden meroakel goud sloapen. As je jong binnen stoa je doar nait rècht bie stil, mor op onze leeftied het dat n zekere loaden. Goud sloapen …. kerel, wat n luxe! Hou den ook, ik vuilde mie as n jonge bok in n hok vol geiten, zogezègd. Noa t broodeten zee ik den ook: “Mie dunkt, dat ik mie mor es even goa vertreden.” Het weer zugt der goud uut en ik mout toch ook n beetje bewegen hebben veur mien olle stramme botten. “Gaist mit ?”, zee ik tegen vraauw, moar dij begon geliek zoveul waark op te nuimen, dat nog aalmoal gebeuren mos, dat ik hoop op gezelschop al gaauw opgaf. “Ast toch lopen gaist, loop den even bie bakker Griepstroa langs”, zee vraauw. Bakker Griepstroa….? Ik haar der wel es van heurd. “Wat is der den ?”, Vruig ik. Dou kwam der op de vrouge mörgen n hail verhoal lös, woar ik nait op zat te wachten…. Wat was t geval: In t moandelkse proatje haren de buurvraauwlu t had over eten en drinken, vanzulf veuraal over lekkere dingen en woar je dij t beste aanschaffen kinnen. Lekkere dingen binnen veur vraauwlu van n zekere leeftied n gewild onderwaarp, om reden, dat ze aalmoal op zien tied op dieet binnen om de vetkwaben n beetje weg te waarken. Mor as ze de teugels weer n beetje vieren loaten kinnen, den willen ze ook t lekkerste van t lekkerste hebben. En bie bakker Griepstroa kin je van dij aibels lekkere amandelringen kriegen ……“Ast der toch langs komst, kinst wel even n stuk of wat mitnemen. Hest ja wel gèld in de buutse, ik betoal die loater wel even trogge.” Nou was bakker Griepstroa veur mien plannen n nuver ènde oet de richten, mor….je mouten per slot van reken wat doun veur de onderlinge vrede. Dus zee ik, achterbakse kerel: “Oh das goud, k was toch van plan doar langs te goan.” Wat was ik bliede dou ik n goud uur loater de winkel van Griepstroa zag. Doar hebben ze noamelk n “zitje”. Dat betaikent, dat je even zitten kinnen mit n vergees kopke kovvie uut d’automaat. Ik zee tegen juffraauw achter teunbaanke: “Vraauw het mie stuurd, omdat ie van dij lekkere amandel- ringen hebben. Ik wol doar wel even n pakje van mitnemen.” “Houveul mouten der in zitten ?,”vruig de juffraauw. “Eh”.., twievelde ik, ”genog veur ons baaiden, ik main mien vraauw en ik.”
“Wie hebben pakjes van vaar en van zes ringen”, zee ze “Wat mout dat kosten?”,vruig ik. “Pakjes van vare kosten vaar euro en pakjes van zèzze kosten vief euro vatteg.” Nou stoa ik overal bekìnd as vrij zuneg. Dat is nait zo, mor as je ainmoal de noam hebben wor je hom joen haile leven nait weer kwiet.
Ik docht: “Dij van zes ringen is net even veurdaileger, doar hebben wie drij aovends wat aan…”Dus ik zee: “Dou mie mor aine mit zes ringen”.
Zie dee mie ze hail netjes in n plestieken puut. Ik betuil en ging nog even op stoule zitten om mien kovvie op te drinken. Dou ik aanstalten muik om weg te goan, zee ze: “Nog n prettege dag wìns ik joe tou en verlais ze nait onderwegens, aans krieg je roezie mit de vraauw.”
Kerel man, dat mìns har gevuil veur humor. Dat riemde ja…!! Kin wezen dat ze t zulf nait ains in de goaten haar….! Onderwegens noar hoes docht ik bie miezulf:… “Wat kin n beetje vrundelkhaid toch n bult uutmoaken. Wedden dat ze bie Griepstroa veul verkopen en nait allaint omdat t zo lekker is.??!!”
Dou ik tegen de middag weer in hoes kwam, zat vraauw al op mie te wachten. “Nou,.. hest amandelringen kregen?,”vruig ze. “Zeker wel,” zee ik, “Kregen is nait t juuste woord, ik krieg vief euro vatteg van die”. “Nou, den schenk ik kovvie in, kinnen we votdoadelk n ringe pebaaiern.” Dou we gezelleg bie mekoar zaten, luit ik veur miezulf alles nog even de revue passeren: vief euro vatteg veur zes ringen … das negenteg eurosint per stuk. In guldens zol dat sikkom twij gulden wezen … das n haalve gulden per hap…….. Ik verslook mie in mien kovvie…. “Wat wilst wel gekke”, zee vraauw. “Wees toch nait zo gulzeg”. “Lekker hè, dij ringen! Buurvraauw haar geliek”. Ik knikte, nog noahoustend… twij kwartjes per hap…!! Tjongejonge…wat hebben wie t toch goud…! Woarom proaten wie den nog aaltied over de “gooie olle tied” ?