Decembermoand
Leste moand van t joar, doagen korten en nachten binnen laank. Duustere snijluchten, vorsteg weer, t joar lopt op zien leste bainen. Dat gaait ook op veur ol man, hai ligt stil op ber, aarms stief onner dekens, allain zien gezicht mit n dik bos wit hoar stekt der boven oet.
t Eten en drinken smokt hom noar niks of naks. Ook zien sigaret smokt hom nait meer, t huift nait meer, t is genog west. Veur hom duurt t wachten laank. Hai wil toch zo aibels geern overstap doun noar dij nije wereld woar hai zo noar verlangt. Mor t mishotjet hom, nog elke mörgen goan zien ogen weer open en zigt hai n nije dag.
Ook op Oljoarsdag zit k bie zien ber en hai dut mie denken aan t Olle Joar zulf. Vannaacht om 12 uur kom t Nijjoar hom verlözzen.

Kon dat ook mor veur dizze ol boas – zo mor rusteg wegglieden noar n aandere tied vol vree en rust… Op Nijjoarsdag zit k weer bie zien ber – k wìns hom tou dat aal zien verlangens oetkommen maggen. Hai kikt mie aan en knikt. Alles is hom braid noar t zin, veur hom huift niks meer, loat mor, t is goud zo.