De Schuddeldouk
Mit de schuddeldouk ging t er wel ais roar heer,
het was voak ain gegleer en gesmeer.
De jongern zellen der wel nait veul van waiten
en de oldern zel t ook wel nait meer verdraiten.
Mor ik wil joe geern wat vertèln van toun.
Wat kon je toch n bult mit zo’n schuddeldouk doun.
Het begunde smörgens al vroug bie d’heerd,
den was joe dij schuddeldouk al doalek veul weerd.
Want joen handen wazzen voel van d’aaske en t rout
en d’schuddeldouk schoonde dij degelk en goud.
Den kovvie kloar moaken, de melkers kwammen weer,
de kopkes mozzen schoon, dus schuddeldouk mos der heer.
Kinder kwammen van bère of, ook opoe ston op,
aalmoal gaauw even de schuddeldouk om de kop.
Den mozzen de kinder noar schoul, t was onder de neuze nog wat glad,
even de schuddeldouk en ze kwammen weer schier op pad.
Kwam boer smiddags weer, har wat mizze aan d’handen,
piepe was wat voel, wol ook nait best brannen,
even onder de pompe en vot was aal t stof.
En schuddeldouk dreugde den alles weer of.
Jan kwam oet schoule, har n bloudneuze kregen,
bie Hinderkie mos je n flot modder wegvegen.
Kloas har n dooie moes hail stief in zien haand,
mor schuddeldouk muik alles weer netjes aan kaant.
Hai, de muggen haren overaal stippen op doan,
doar mos schuddeldouk ook even over goan.
Manlu wazzen veur t eten een borrel gewoon,
even schuddeldouk deur t glaske den was dij ook weer schoon.
En kreegn je den veziede op zo’n dag as Nijjoar,
mit schuddeldouk was je de haile dag kloar.
Mit euliekouken eten, slim de handen onder t smeer,
even schuddeldouk pakken en kloar was t al weer.
Kwam domie op hoesbezuik, och zo’n man dij bai je gain kovvie in n doags kopke aan.
Mor zundoagse kopkes konnen stovveg soms wezen,
ook dizze kwoal kon je mit schuddeldouk genezen.
Zo ging dat mor deur, tot soavends noa t eten,
stoulen wazzen wat voel, dij mog je ook nait vergeten.
Dat ging voak hail makkelk, was t toavelschoonmoaken doan
den kon je over stoulen even mit schuddeldouk goan.
Leutje potje ging reern, hai, de luier was nat,
even schuddeldouk pakken en dreuge was t gat.
Wollen kinder nait luustern of paasden nait op,
den kregen ze n fleer mit de schuddeldouk om kop.
Bie winterdag gebeurde t dat schuddeldouk bevroor,
even in kokend woater en ook dat was weer kloar.
En omdat t woater toch kookte, joa, zo was t mor net,
wur doarvan deur moeke vot kovvie mor zet.
Zo bin ik mit d’schuddeldouk de dag ais rond goan,
en was elk op bère en t waark was weer doan,
den huil vot bie d’geutstaine de schuddeldouk wacht,
tot t waark weer begunde noa de rust van de nacht.
Noaschrift: Ik heb dit verhoal oet overleveren
