De roup noar Moeke
Dij altied veur die kloar stait
en die zo kent, deur en deur
óveral wel weer road op wait
zo’n Moeke, doar gaist gewoon veur!
Ze ropt die smörgens wakker
asmits wel vaar/vief moal
begunt veur die den ainmoal t gejakker
sprek ze die tou in ‘Moekes toal’.
Zai dut brood smeren, berre opmokken
en k wait nait wát aal meer
zo blifst den ook onder Moekes rokken
en bie heur in de leer.
Zo legt ze die d klaaier kloar
dut veur die wasken en strieken
den is het toch ook nait roar
as ze even n moal noar die dut kieken.
Want zunder moutwillen dut ze op die letten
en hold ze zó n oogje in t zail
t is, dat ze d’r gain douktjes omwindt
mor veur die dut ze hail wat aan ziet zetten
en krigst zéker aan laifde dien dail
want of bist ook viefteg, blifst heur kind!
