De overjas

Joacob Laps studaaiert veur doomie
Ien Amsterdam.
t Sprak noatuurlik, dat zien bruier
Ais bie hom kwam.

Joacob hoalde dou eerst Iesbrand
Zulf of van train,
En dou lait hai aan zien bruier
De stad ais zain.

Deurdat Amsterdam zoo groot is,
Wör t hail gauw loat
En dou trokken zai noar „Polen”
Ien Kalverstroat.

Hier was nog ain plekje open
Mooi dicht bie t glas
En z’ontdeden heur noatuurlek
Van houd en jas.

Mor de klaierhoaken wazzen
Aan ‘t anner èn;
Kellner brocht heur overjazzen
Doar doadelk hèn.

Iesbrand keek zoo onder t proaten
Hailtied op zied,
Want men roakte hier zien spullen
Hail makkelk kwiet,

En het zol hem nait gebeuren,
Dat straks zien jas
Bie vergizzen of oet moudwil
D’r nait meer was.

Mor dat kieken, dat kon Joacob
Nait langer zain;
„Dat mos loaten, Iesbrand”, zee’e
„Dat dut gainain;

„Jong, doe bis hier nait ien Klaiwerd,
„Kiek moar noa mie;
„Ik zit ook nait aal te draaien;
Hou komst d’r bie?

„Joa”, zee Iesbrand, „dat doe kikze,
„Huift ook nait, zeg;
„Want dien overjas, mien jonkje,
„Is laang al weg.”

Gedicht is aanleverd deur Jan Sleumer