Ie kinnen der mit lezen en schrieven
Wie moaken van onze oarde n rode planeet,
Niks zel in de toukomst nog natuurlijk wezen,
Elkenaine dut of hai of zai dat nait wait.
Wie moaken n ofvalbaarg, zunder pien,
Aal groter en aal voeler, vol met vergif,
Strakkies kinnen der gain planten,
daaier of mìnsen nog leven,
Der zel gain zunne wezen, dus gain licht,
den is t ende van ons bestoan in zicht.
Geboren: 21-04-1948
Woont in: Winschoot
Geboren in de gemainte Gasselte en heb tot mien 21ste woont in de ‘mond’ (gasselternijeveenschemond). Heb dou n poar joar op knoal woont en bin noa 6 joar verhoesd noar t mooie Westerlai, woar ik 18 joar mit veul plezaaier woont heb. Nou woon k alweer 14 joar in Winschoot.
Ik heb de leste tied, wat gedichten van mien schoonvoader, vanuut t ABN overzet in de Grunneger toal. Dizze gedichten binnen in de joaren 80-90 deur mien schoonvoader schreven, dou hai in n stoere periode van zien leven zat, en ik von t zunde om dit verloren te loaten goan.
t Lieken mie prachtege overdenkingen en vertelsels tou dai veur minsen in stoere tieden n goie steun weden kinnen, en doarom heb ik ze mor omtoald.
Ik hoop mit dizze gedichten en overdenkingen de minsen n haart onder de raime te steken, want dat was ook de bedoulen van mien schoonvoader.
