De kunstschilder

· Detmers, Ab

As ik zo aan t meer stoa te kloddern
Vuil k mie n keunink zo riek
Dat ik dat toch maag
Op zo n nuvere daag
Zun in rogge ik laag.

k Zit hier allain mit kwasten en vaarf
En t woater dat snabbelt mor deur
Mien vouten binnen voel nat
Mor och wat dut dat
Thoes is ja zaipe zat.

t Gaait mie bloots om de rust
Der maank heuren dat is t ja altmoal
As n viske zo vrij
Gain kopschraberij
Hier in t raait mit woater tot knij.

Kiek doar zaailen n poar bootjes zo stil
t Robbelt de spaigel hoast nait
In ainen woaren ze mie
En sturen stoef bie
Nikkoppend drieven ze veurbie.

• Facebook
• X
• LinkedIn
• Email
• Print

Gedichten

Meer van t zulfde:

• As n kraske in d’aiveghaid

• Op fietse noar t Schildmeer

• Mien dreum

Woont in: Delfziel
Schrift al: joaren

Joa, op t heden is schildern weer n luk bietje in bie mie, mor der is n tied west dat ik as ain van d eersten van de Grunneger Schrievers nogal drok bezeg was mit schrieven verhoalen vertellen en dichten.
Toal en Taiken hebben toun hail wat van mie opnomen. Kunstgang Kaampe in Steem bin’k ook nog bie d oprichten west.
Zoas eerder zegt, k heb t nou drok mit schildern en tentoonstellens. Kiek mor even op mien Web-log, din krieg je n beeld van mien doun en loaten. Der stoan ook wat verhoaltjes op in t Grunnings. Dij toal mout der inblieven en smis tot groot verdrait van elk en ain proat ik (lel ik?) lekker deur. t Gait aal zo makkelk.