Chanel no. 5

Vraauw bukt heur en pakt bosschoppen oet t karretje. Tjonge, zai mag der wel wezen, al is z’op leeftied. n Daip decolleté let zain wat of z’in hoes het. Modern kled, t hoar in de plooi en mooi oppoetst. Ik schoef aan. Staait nog n jong stel tusken. ‘Wat is dit?’ Vraauw het n pak in haand en stekt aarm oet. Man dut verschrikt n stapke achteroet. ‘Waistoe niks van zeker! Wat bist toch n grode viesdert!’ Of ze n kaketoe zien leste sauske oet poot pakt hemmen. Heur blaauwe potloodstreepkes boven ogen stoan recht in t inne. In heur mondje zol ain van mien trostomoatjes pazen. Zulfde kleur. Man mit gries hoar vol sloagen wordt rood om kop en kikt om hom tou. Jong veur mie draait hom om en begunt te brullen van t lagen. ‘Hiero, pak aan doe! Mit eerbijensmoak nog wel! Weerom zetten! En ho, nem bakje eerbijen ook mor mit. Bah!’ Hail winkel kikt, zulfs meziek is even oet. ‘Vieze ol mannen,’ zegt zai tegen kassajuvver. Man schoevelt vot. ‘Mag k der wel laangs,’ vragt e even loater. Hai’s intied krompen en aarms binnen swoar worren. Vraauw het ofrekend en lopt winkel vast oet. ‘Wat was dat?’, vragt t wicht veur mie en zet bosschoppen op baand. n Dikke kaar vol, barbecueën zo t liekt.
‘n Gezinsverpakken condooms!’ Jong hikt ter nog over.
‘Watte?’ Ze kikt tegen hom omhoog. Jong mit baaid’aarms vol tatoo’s is wel twij koppen groder. ‘Hestoe …… ? Nee hè! Wat bistoe n lul!’ ‘Er staan nog meer mensen hoor!’ Kassajuvver kin weer proaten en wil der wat voart achter tou. ‘Ik goa boeten n sjekkie roken hur.’ Jong naait ter gaauw oet. ‘Sodemieter mor op,’ zegt ze. Ik zai t wicht hoar oet t gezicht bloazen. Ze kikt even noar mie. ‘Ik schoam mie glad.’ Overal in winkel heur k nou gonnent lagen.
‘Barbecue?’ Ik knik noar kaar. ‘Joa,’ zucht ze,
‘vanoavend, mit ons vrunden.’
‘Zel k die helpen, din gaaistoe boudel mor inpakken.’ Zai trekt scholders n moal of wat op en schudt kop zachies. ‘Sorry.’ Kassajuvver krigt weer kleur om snoet. Komt n laagje op heur bolle toet. en n koeltje in kin en in wangen. ‘k Dou vest even oet hur’, en hangt hom over stoul. ‘Dankjewel, laif van die.’ zegt ze as zai ofrekend het. Ik kiek in ogen dij pazen bie heur kestaanje hoar en dink aan onze retriever vrouger. Ze blift nog even stoan.‘Wilstoe o …?’ Ik leg haand op heur scholder. ‘Beter van nait ducht mie. Dien vrund …’
‘Jammer.’ Din krigt zai rug recht en birst winkel oet.
Hai mos steveg deurlopen om heur in te hoalen. Dou e noast heur laip keek z’hom vergreld aan. Hai kon heur nait biehollen. t Haart bonkte hom in d’haals. Loat mor, docht e. Hai kin van mie wat, docht zai. Thoes pakte zai vot boudel oet. Hai zat veur t glaas in koamer en stoarde noar boeten. Wer nait proat en zai ging noar sloapkoamer, strieken. Klok haar in tieden nait zo haard tikt onner t eten. ‘Ik was zulf wel òf!’
Hai ging zitten lezen. Vremd docht ze. Hai het niks te koop. Kwam even n aander trekje om mond dou zai docht aan kaar oetpakken. Ze wis nait wat of ze zag. Eerbijensmoak, grinnikt ze. Zol t echt zo? Brrrr, ze mos der nait aan dinken. Toch mooi tegenswoordeg, dat dat kin. Was vrouger wel aans. Stiekom gedou. Ze mos dinken aan heur aigen scharrelderij. Elk van wichter was gek op hom mor hai wol allinneg heur. Mooie tied. Knappe vent en is e aigliek nog wel.

Zai mag heur geern zain loaten mit hom. Schane dat e last van t haart het en voak zo gaauw muide is. Mor wat wil j‘ook. Baaide dik in de zeuventeg. Toch magen ze der nog wel wezen. Even loater lopt zai noar koamer mit kovvie en twij schuddeltjes. ‘Kiek. k Heb ons mor even traktaaiert. n Tompoes. k Heb die der ook n vörkje bie doan hur en n servetje. Dat wilst toch aaltied groag.’ Hai kikt heur ais aan. Ze laagt eefkes.

Ze staait wat bezied. t Is weer aalmoal bier. Barbecues kwaalmen en proat wordt aal dikker. Hai staait bie jonges. Din schoatern ze t oet. Even derveur haar e bie aander t zulfde verteld schienboar. As e noar heur tou komt en aarms om heur hin slagt draait ze vot. ‘Nee mien jong, bist nog nait kloar mit mie!’
Hai laagt en wipt n vleske bier lös mit aansteker. ‘Ol man het mooi pech! Eerbijensmoak vanoavend?’ en zet t vleske aan mond. ‘Wie wel hè?’ Lopt n kolle rillen over heur rug. Ze gaait in hoes. Op zien sloapkoamer zuikt z’heur boudel bie nkander in taas.

Is soavends nait veul proat. Hai ligt nog wat te lezen mit n boukje in ber en heurt heur in douche. Zai is der al n mooi zet. Nog n zaalfke hier en n slikje doar. Ze kikt nog mor n moal in spaigel en draait heur op zied en nog ains. Vuilt even over heur borsten. Doar was e zo gek op. Hou laank is t nou wel nait leden dat zai …… ? Ach, wat hoalt z’heur in de kop. Toch, aargens? Zol e nog wel? Ze gniflaagt, pakt heur körte nachthemd, kamt t hoar nog n moal en krigt t leutje vleske. As deur opengaait kikt hai over zien bouk. Zachies hoalt e oam deur neus. Chanel no. 5.

t Is net over elven op t wekkertje as k gedienen dicht schoeven zel op sloapkoamer. Zellen zai t al oeproat hemmen? Ik kiek noar bejoardenhoeskes. Din komt n ambelaans mit gillende sirenes in stroat. En nog ain. Springen gonnent oet mit n kovver. Aander baaide pakken brancard. n Vraauw in nachthemd dut deur lös.