Over grinsen
’t Licht nemt sikkom
naacht sein duuster
wind over ‘t woater
wemeln weerlochten
over ’t Wadd en diek
wuilen en fladdern
maiwen wild en gauw
deurnander→
Dailnemer Pervinzioale Schriefwedstried 2024 en 2025.
Ruumte
Du bist nait mie
en ikke nait die,
’ik heb ‘t altied dichtbie
mien ruumte rondom mie.
’t Gait zunder woorden,
’t regelt de ofstand,
tussen onz aalmoal→
Ruumte
In heufd en haarte
tougelieks vanzulf
as mìnsk vrai
binnen en in boetenlocht,
naargens zuk ain boetenbainder
vuilen of blieken te weden.
Wat heurt→
Sikkom
eefkes dit
eefkes dadde
waarkt mensk suk
klokke en wekker krom
altied te laot
veul te veul
veur elk moment
zunder dat hai pauze kent
is altied tiedslimiet→
Stil vrai
argens is
hoe dan ook
nait ver voat
stilte in nou
veur dast
alles toun
geben sollst
vlaigt en vlocht
vlöt verbie
kiekt nait
noar die
loat koalt
wel du→
Vraihaid
wind schietensbenaauwd
vol oarzelende baange bainen
woar hin- woar noar tou- hou
regen blert foskerood op
bezoenen en schoeden:
waaren op onmisse→
Vraihaid
ast du ‘t aal noar die touluusterst
nait ain dooie wind zugst en vuilst
gain wait van de aander hest
bist enkelt mit diezulf vrai
allenig in smaale →
Wiede wereld oet
Overvér
is het ain rondom sicht.
Dichterbie is het nait-
so ver inains meer.
Moar achter dai streepe
verdrinkt weerzieds tied.
Doags gruilt glimmend→