Bewaarkt
t Laand deur ons bewaarkt,
Soms is t bikkel haard.
Elke dag mor weer
Rogge dut mie zeer.
Geboren: 1943 in Finnerwold
Woont in: Ol Pekel
Schrift al: Ik schrief omenbie negen joar.
Asmis gaait t vanzulf, en soms wil t nait.
Hail vrouger gung mien opa,
Mit schuppe op zien nek
Noar t Carel Coenraatpolder
En gainaine von dat gek.
Doar zwougde hai in t vette klaai
De Dollard→
Stil zit ik aan d wotter kaant
Helder is t wotter in mien haand.
Glipt tussen vingers weg in t zaand.
Geluudloos dringt in t dörsteg laand.
Ik lag te sloapen en dreumde vast.
n Mooie dreum?…
Nee! t was n last,
Doe wast ja vot, laits mie allain.
Ik mos die zuiken, dat was gemain
Laangs veld →
As d’dag ploats mokt veur d’nacht,
en t moanlicht is helder en zacht.
De netuur rust in volmoakte harmonie,
Den klinkt der deur d’nacht→
Wat mout ik doun mit aal mien geld,
k Hebt guster nog net telt.
En t vuil mie wizzewoar nait tegen,
t Leek wel op n zegen.
Van aal dij muntjes klein en groot,→
Bloadjes aan d’bomen,
worden broen en vaaln aal of
t Laand is koal d’locht is zwoar
de wind is weer op jacht.
d’Ole ekkelboom →
As Jan oet schoul komt vindt e zien moeke in keuken.
“Moi mien jong hou wast op schoul?” Zunder zien antwoord of te wachten zegt ze: “Goa→
Soepel glit snit van t plouge deur t vette grieze klaai, t laand mout om.
Jannes achter t plouge wrift mit n rode buusdouk zok zwaait veur d’kop→
t Is d’sun, mit aal heur waarmte,
t Is d’moan, in duustere nacht.
t Is d’zee mit aal dat wotter,
t Is d’locht mit wolk’n→
Onder de kerstboom;
Vredeg en stil.
Zitten we te lustern,
Wat God van ons wil.
Wees toch verdroagzoam,
En blied mit mekoar.
Stop aal t gereudel,
Kom→
Op d’ ainzoame weg lopt in swaate klaaier n klain vraauwke.
Heur houdje wupt wat op en deel, en strak kikt ze veur zok oet.
Heur swaate platte→
k Zag die lopen op n mooi zummer dag
Keeks mie aan en ik was vot van slag
Deur dien hoar waaide zaacht de wind
k was zo bliede ik leek wel n kind
Zaachte pakte→
t Is n mooie zundagmiddag in Maai, t zunnetje schient en der staait mor n klaain flottje wind.
“Wie kennen nog wel even aan t kuier goan.”→
Hoog staait d’zun, waarm is t in t loug, mensen hebben de blinden veur de vensters zo dat t wat koel blift in de hoezen.
Dat is ook zo bie Marietje→
Ik goa weerom noar mien dörpke
Mien dörpke aan het wotter
tIs dat hailmooie grönneger laand
woar ik van hòl
Verloor mien haart aan dat plekje
Dat plekje→
Stil zit mien opoe mit haanden in d schoot.
t Kooltje in d stoofe verwaarmd heur kòle vout.
Ik kiek noar heur en k vroag mie òf, woar denkt ze nou toch →
Der staait n kerstster op de toavel
In ain schoaltje wat bonbons
In heur leuningstoul zit moeke
Wachten tot heur dochter komt
Kerstfeest vieren →
Oet d’òlle deuze:
t Was bie Jansen stil in schure,
Noadat hai zien zwien har slacht.
“k Mag mie achter nait meer zain, man”.
Was→
Graauw en kòld,
t joar is òld.
Schaaiden vaalt swoar
Wie dount elk joar.
Komst nait weerom,
Blifst altied stom.
t Is ja goud
Der komt nij bloud.
Helder→
Ik dou t nait meer nee, nooit meer
Aal dat gesmok van drij keer
smok, smok, smok
Links, rechts en links
Ainnoal is genog
Dat zegt mie net zo veul
As drij→
“Hest eten kloar” Oaltje? vragt Pait.
“Nee nog nait, wie eten ja nooit zo vroug.”
“Ja? Dat wait k ook wel, mor k →
Duuthoamers broen van kleur,
zaacht, en zunder geur.
Stoan in waal van sloot,
te pronken tot de dood
Hail achteraan in t polder,
Op t laange gruine diek.
Zit ik mie oet te rusten,
En kiek oet over t sliek.
Wied en roem is alles hier,
De zee, de löcht, en→
In t Engels hait ze mother-in-law,
In t Duuts ist schwiegermutter.
In t Nederlands ist schoonmamma,
In t Grunnegs òlle schietert.
De schoonmoekes→
t Laand van doezend kleuren
t Laand van störm en wind,
t Laand van mooie laidjes
t Laand as n laang lint
t Laand van boeren en boetenlu
t Laand van swoare→
Twij lutje neuskes drokken zok plat tegen t vensterglas.
Twij poar kinderoogjes groot van verwondern kieken noar boeten woar d’winter →
Ik lees op Dideldom dat mensen dij in boetenlaad wonen t zo mooi vinden dat dizze site der is. Ik heb zulf femilie dij op Tasmanië wonen, en ik wait dat→
Mien haart ligt op t Hogelaand,
Mien haart is nait hier:
Mien haart ligt op t Hogelaand,
En k joag op n daair,
k Joag hom op dat wilde daair,
En trek zien→
Doar woar ik bin geboren,
Is t nait meer zo as t was.
Want aan de nije-weg,
Ligt nou n wotterplas.
Doar kin je bootje voaren,
En poezeln bie zummerdag.→
De zun gaait stil te ruste
In t zulveren bèr van licht
De vogels zeuken n nuske
In t lover waarm en dicht
Ain laange witte sluier
Rekt zuk oet over laand→