Boetenlanders

As ik parkeerploatse oploop, zai ik ze bie mien auto stoan: drij jonks van n joar of zestien. t Binnen gain Nederlanders, dat kin je zo wel zain. Ik krieg n vrumd gevuil.
Dammeet willen ze geld van mie hebben, omdat ze “op mien auto paasd hebben”. En ik heb gain zin heur doarveur te betoalen. Mor aan aander kaante bin ik ook benaauwd dat ze mie wat aandoun kinnen as ik nait be toal. Zai binnen mit drij man, ik bin allendeg en no nait zo hail staark.

Ik mot teroggedinken aan n poar joar leden. Wie stonden veur t stoplicht in n drokke Duutse stad. Dou t licht op gruin sprong, sluig mie d’auto òf. Ik kreeg hom mit gain meugelkhaid weer op gang. Om mie tou wer toeterd en kwoad keken. Ik stapde oet en mien vraauw ging achter t stuur. Ik pebaaierde d’auto op te steuten. Dat vuil nait mit.
Inainen kwammen der twij kerels aanlopen. t Wazzen gain Duutsers, dat kon je zo wel zain. Zai zetten zok schrap en even loater ston d’auto schier aan kaante van de weg. Ik wol heur bedanken, mor ze wazzen ook al verswonnen in de drokte.

Ik besloet toch mor noar mien auto te lopen. t Is ja mienent, ik zai wel wat of der van komt. As ik stoef bie de auto bin kommen de knuppels op mie of. Nó zel t wezen … ‘Is dat uw auto, meneer?’ vragt aine.
Ik nikkop en kiek hom aan mit n gezichte van: wel dut mie wat.
Din drokt e mie n pepiertje in handen. Hai vertelt mie dat der aine tegen mien auto aanreden is. Hai het t kentaiken opschreven. Mit n braide glimlaag kieken de jonks mie aan.
Terwiel dat ik heur bedank, griep ik in mien buutse noar mien porremenee. Mor ik bin nait snel genogt. Ze binnen al verswonnen tussen d’auto’s.