Boer en ezel
(noar n foabel van Aesopus)
Boer ovverde vet swien aan Hercules, dij hom n moal red haar oet klaauwen van n laiw. Swien was eerst grootbrocht mit gaarst, hail veul gaarst en doardeur was baist lekker vet worden. Dou swien ovverd was, haar boer nog gaarst over en hai docht dat hai dat nou mooi aan ezel opvouern kon. Mor ezel vertraauwde t nait. Hai wis ja dat swien vetmest was mit gaarst en dou ovverd. Tegen boer zee hai: ‘Neem mie nait kwoalek boer, k bin wel zo slicht as n ezel betoamt, mor as k aan swien denk, din bedank k mie veur gaarst.’
As ie wat vergees kriegen, wees der din zeker van dat ie der loater gain spiet van kriegen dat ie t aannomen hebben.
