Bitterbalen

t Was feest op schoul. Der was ain joareg. Franske was zes joar worren. Hai haar der al nachten nait van sloapen. En vandoag was t din zowied. Dou hai vanmörgen tou bère oet stapte,was t nog duuster. Pa en moeke sluipen nog. Hai mos nog wel n uur op zien ok wel. k Heb in elke baal n stokje stoken mit n vlaggetje der aan. Din kriegen je gain vette vingers as je aine aanpakken.”
Op schoul wer der oetgebraaid aandacht aan Franske schonken. Hai kreeg n mutske op kop mit n grote ZES der op. Hai mos op juffraauw heur stoul stoan. Ale kinder zongen van: ”Lang zal hij leven in de gloria.” Dou mog hai mit Johan en Kees klazzen rond. Bie groep vaaier ging t veur de eerste keer goud mis. Hai huil schoal mit bitterbalen schaif, haile brut lag op grond. Mit heur drijent lagen ze op knijen om boudel weer bie mekoar te kriegen. Of zai ze apmoal weer vonden hadden, wozzen ze nait pesies. Zai wazzen tel al laank kwiet. In gaang brak hai bainen sikkom over n jaas dij op grond lag. Hatsekidee, doar ging t haile spultje veur twijde keer. Dou noar groep zeuven. Meester haar zok der al n lekkere baal oetzöcht.

Net dou hai om in mond stoppen wol zee Kees: “Dij motten joe nait opeten meester, want der zit n hoar aan.”
“Hou kin dat din wel?” zee meester. “Nou meester,” zee Kees, ”Franske is n moal of wat mit haile boudel over de kop vlogen. Ale balen lagen op grond.” Inainent haar meester gain zin meer in bitterbalen. Hai was op dieet, zee hai. Hai mog gain vet eten hebben. Drij jongens keken mekoar veulbedudend aan. Ginnegappend gingen ze klas weer oet. Omdat meester gainent pakt haar, haren zai nou nog net zes balen over. In gaang hebben ze boudel eerlieks verdaild en hebben ze der lekker van smikkeld.